Σχολιάζοντας… τα εκατοστίσαμε!

Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου:

*Αδελφοί μου, Χριστός Ανέστη ! Αληθώς Ανέστη ! (αυτός είναι ο ορθός χαιρετισμός, κατά την Αναστάσιμη περίοδο, ούτε το <<χρόνια πολλά>> (μόνο του), ούτε το … <<επίσης>> (!!!) που πολλοί αντιλέγουν. Κι από εκεί και πέρα, εναλλακτικά και διαχρονικά, το <<χαίρετε>> – που ήταν η πρώτη φράση που είπε ο Αναστημένος Κύριος στα πρώτα άτομα που συνάντησε μετά την Ανάστασή του ! Διότι το <<χαίρετε>> σημαίνει να έχετε πάντοτε χαρά, την χαρά της Αναστάσεως, που κατήργησε τον θάνατο. Μετά την Ανάσταση του Χριστού ο θάνατος ονομάστηκε κοίμηση, ο χρόνος έπαψε να έχει υπέρμετρη αξία και η προσδοκία της Αναστάσεως των ανθρώπων έλαβε υπόσταση. Έτσι, ο ύπνος θεωρείται μικρός θάνατος και ο θάνατος μεγάλος ύπνος. Κι όπως έλεγε ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ <<Χριστός Ανέστη, χαρά μου !>>. Αυτή την χαρά εύχομαι σε όλους σας να γεύεστε στη ζωή σας, μια χαρά αληθινή και διαρκή που στηρίζεται στον Θεό.

*Πολλά ακούστηκαν και πάλι από αρμόδιους και μη … αναφορικά με την διεξαγωγή του εθίμου του ρουκετοπόλεμου στο Βροντάδο. Έχω γράψει αναλυτικά και διεξοδικά για το ζήτημα αυτό εδώ και 7-8 χρόνια (έχω εκδώσει τις σκέψεις μου, μεταξύ άλλων και σε μικρό τευχίδιο). Ασφαλώς και είμαι υπέρ του εθίμου, αλλά όχι έτσι όπως το φαντάζονται και το χρησιμοποιούν πολλοί -κυρίως ερχόμενοι εκτός Χίου- εντάσσοντάς το (εσφαλμένα) στα εμπορικά και επιχειρηματικά σχέδιά τους. Επίσης, δεν είναι έθιμο κάτι που έχει σχέση με την Εκκλησία και αντιβαίνει στους κανόνες της Εκκλησίας. Δηλαδή, δεν είναι ένα έθιμο θρησκευτικό όταν εσύ π.χ. την Μεγάλη Εβδομάδα δεν έχεις καμία κατάνυξη, καμία συστολή, αλλά ο νους σου είναι στα μπομπάκια, τα πυροτεχνήματα και τις ρουκέτες, όταν εκεί που φτιάχνεις τα βαρελώτα δίπλα ψήνεις μπριζόλες και ακούς τσιφτετέλια… Ο Χριστός είναι επάνω στο Σταυρό κι εσύ τρως και χορεύεις; Αυτό δεν είναι έθιμο, αλλά κακέκτυπο του εθίμου. Ούτε είναι έθιμο κάτι που απαγορεύει σε κάποιον πρακτικά να κινηθεί ελεύθερα προς τους Ιερούς Ναούς, για να εκτελέσει τα λατρευτικά του καθήκοντα και κινδυνεύει να μην επιστρέψει σπίτι του…  (Ξέρω ότι, τώρα είναι εκλογές και όλοι θα κάνουν τους φίλους σε … φίλους και μη… Αλλά εγώ έμαθα να μιλώ τη γλώσσα της αλήθειας). Όταν το έθιμο ξεκίνησε πριν από 120-130 χρόνια οι άνθρωποι το διεξήγαγαν τηρώντας πρώτα τις πατροπαράδοτες παραδόσεις. Όχι το έθιμο πάνω από το νόημα και το πνεύμα των ημερών. Ωστόσο, εγώ θα σημειώσω ότι είμαι υπέρ του εθίμου, υπέρ του να συνεχιστεί και να λάβει επίσημη και νόμιμη μορφή. Μόνο τότε θα ελεγχθεί και δεν θα επαφίεται στην προσωπική κρίση και ευαισθησία καθενός τι θα πράττει. Μόνο τότε όλοι θα είναι υπό έλεγχο και θα μετριάζονται πιθανές ακρότητες ελαχίστων που, όμως, μπορεί να αποβούν μοιραίες για την ασφάλεια κάποιων. Τα τελευταία 10 χρόνια συζητιέται διαρκώς τούτο αλλά κανένας δεν είχε την τόλμη να το προχωρήσει και να νομιμοποιήσει ένα έθιμο τοπικού χαρακτήρα. Πέρασαν 5 χρόνια ΣΥΡΙΖΑ και 4 χρόνια ΝΔ και ουδέν εποίησαν. Κάθε χρόνο εξώδικα, σαματάς και φωνασκίες άνευ αντικρίσματος ! Για να δούμε, θα τολμήσει κάποιος πολιτικός να φροντίσει για τη νομιμοποίηση του εθίμου, θέτοντάς το υπό την αιγίδα της τοπικής Αυτοδιοίκησης και της τοπικής Εκκλησίας; Ευχής έργον !

*Πολλές συζητήσεις έχουν γίνει τα τελευταία 10-15 χρόνια και για το καταρρέον κτίριο του Ναυτικού Ομίλου Χίου. Πολλοί Χιώτες πολιτικοί της κεντρικής πολιτικής σκηνής αλλά και της τοπικής αυτοδιοίκησης πέρασαν, όμως κατά τη γνωστή ρήση <<ήλθον, είδον και απήλθον>>. Έτσι περνούν τα χρόνια και ο Ναυτικός Όμιλος στερείται το πάλαι ποτέ διαλάμψαν κτιριακό του συγκρότημα, που στις αίθουσές του γαλουχήθηκαν γενιές συμπολιτών μας και σήμερα όλα αυτά αποτελούν μια γλυκιά ανάμνηση με δυσοίωνο μέλλον. Θα τολμήσει κάποιος πολιτικός ή αιρετός εν γένει να αναλάβει τη νομιμοποίηση και ακολούθως την αποκατάσταση του κτιρίου; Κατά την άποψή μου, όλοι οι υποψήφιοι δημοτικοί συνδυασμοί των προσεχών αυτοδιοικητικών εκλογών θα πρέπει να αναφέρουν στο λαό της Χίου ευθαρσώς και ευκρινώς: α) ποια άποψη έχουν σχετικά με τη δημιουργία νέας δομής φιλοξενίας μεταναστών στη Χίο, β) τι θα πράξουν με το κτίριο της πρώην ΒΙΑΛ που έπρεπε ήδη να έχει κλείσει και επιστραφεί στο Δήμο (και μην μας πουν πάλι ότι χρειάζεται να γίνει ένας άλλος χώρος για να κλείσει η ΒΙΑΛ, γιατί τα ίδια έλεγε και ο ΣΥΡΙΖΑ …), γ) τι θα πράξουν με την αναξιοποίητη δημοτική περιουσία (με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα ανά φάση), δ) σε ποιες ενέργειες (συγκεκριμένα) προτίθενται να προβούν για την αποκατάσταση του κτιρίου του ΝΟΧ, κ.α. ζητήματα, που εν καιρώ θα θέσουμε. Εάν δεν λάβουμε απαντήσεις, θα τα επαναφέρουμε διαρκώς μέχρι τις εκλογές… !

*Την Κυριακή 22 Ιανουαρίου (δηλαδή πριν από 3 μήνες), ενώ κινούμασταν οδικώς, γίναμε αυτόπτες μάρτυρες της πρόκλησης αρκετών ζημιών από την εμφάνιση -στη θάλασσα- ενός υδροστρόβιλου, στην περιοχή του Βροντάδου. Ο υδροστρόβιλος έπληξε και τον μύλο στην περιοχή <<τρείς Μύλοι>>. Μέχρι σήμερα, οι προκληθείσες ζημιές δεν έχουν αποκατασταθεί. Όμως είμαι σίγουρος ότι ο Δήμος θα τον αποκαταστήσει πριν την έναρξη της θερινής περιόδου, όπως αποκαθιστά άμεσα κάθε τι που προκύπτει, διαθέτοντας ισχυρά αντανακλαστικά.

*Γράψαμε και σε προηγούμενο σημείωμά μας για τα ποικίλα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί, εξαιτίας των λαθών του Κτηματολογίου, στις δημοτικές ενότητες Ιωνίας και Μαστιχοχωρίων, εδώ και πολλά έτη. Εξαγγέλθηκαν αλλαγές και διορθώσεις, ήλθαν κλιμάκια με τοπογράφους μηχανικούς από την αρμόδια εταιρία πριν χρόνια, αλλά οι κάτοικοι εξακολουθούν να ταλαιπωρούνται και να μην μπορούν να προβούν σε μεταβιβάσεις, αγορές, πωλήσεις αγροτεμαχίων, κλπ, τα δε έξοδα -προκειμένου να προβεί κάποιος σε ένδικα μέσα, για να αποκαταστήσει τα λάθη αυτά- είναι πολλάκις τριπλάσια σε κόστος από την αξία των ακινήτων. Πληροφορηθήκαμε ότι έγιναν κάποιες αλλαγές και διορθώσεις. Πως ακριβώς μπορεί κάθε πολίτης να ενημερωθεί; Και πως η ενημέρωση θα καταστεί κτήμα κάθε ενδιαφερομένου; Με γενικές και αόριστες ανακοινώσεις δεν βελτιώνεται η κατάσταση. Γιατί δεν γίνεται ατομική ενημέρωση σε κάθε ενδιαφερόμενο (π.χ. με mail ή έστω τηλεφωνικά), βάσει των στοιχείων που προσκόμισε κάθε πολίτης κατά την αίτηση του -εξέτασης και διόρθωσης των λαθών-;

*Αρκετοί συμπολίτες μας διαμαρτυρήθηκαν, προσφάτως, για τις μεγάλες καταλήψεις κοινοχρήστων χώρων από συγκεκριμένα καταστήματα στο κέντρο -κυρίως- της πόλης, αλλά και  σε ορισμένα χωριά. Σε 1-2 περιπτώσεις δεν υπάρχει χώρος ούτε για να περάσουν π.χ. δύο πεζοί παράλληλα ταυτόχρονα !!! Τα πράγματα είναι απλά. Εάν ο Δήμος διαπιστώνει κατ΄ επανάληψη παραβάσεις δεν ξαναχορηγεί άδεια κατάληψης κοινόχρηστου χώρου (έχουν ετήσια ισχύ οι άδειες αυτές και χορηγούνται από τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο κατόπιν Αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου). Από εκεί και πέρα είτε ο Δήμος (δια των υπηρεσιών του- σημειωτέον ότι υπάρχουν επιτροπές εποπτείας και ελέγχου που συγκροτούνται με Απόφαση Δημάρχου και ενεργοποιούνται με Απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Δήμου-, τουλάχιστον αυτό ίσχυε επί της προηγούμενης δημοτικής Αρχής), είτε η Αστυνομία (που μεταβαίνει με εντολή του Δήμου), μπορούν να βεβαιώνουν παραβάσεις και να επιβάλλονται ακολούθως τα ανάλογα πρόστιμα. Εκείνο που πρέπει να καταστεί σαφές είναι ότι, ο Δήμος δεν είναι και δεν πρέπει να γίνει φορομπηχτικός μηχανισμός προς τους επιχειρηματίες, αλλά και οι τελευταίοι πρέπει να καταλάβουν ότι υπάρχουν όρια και δεν τους ανήκει όλος ο κοινόχρηστος χώρος, αλλά εκείνος για τον οποίο έχουν άδεια χρήσης. Όταν το μέτρο χαθεί εκατέρωθεν, επέρχονται συγκρούσεις … ! Από εκεί και πέρα οι … φιλίες και οι … αγάπες… θέλουν δύο ! Όταν ένας εκ των δύο δεν συνεργάζεται, απλά τηρείται ο Νόμος…

*Όταν κάποιος έχει το άγχος της επανεκλογής του -και κυρίως όταν έχει δυσαρεστήσει το κοινό που τον κρίνει- επιχειρεί ολοένα και περισσότερο να επιδείξει έργο, ΄΄βαφτίζοντας΄΄ ως δικό του ακόμη και αυτό που εκείνος δεν είχε την παραμικρή ανάμειξη, απλά έγινε επί των ημερών που η παράταξη που ανήκει κυβέρνησε τον τόπο. Μέχρις εδώ ας πούμε ότι το όλο ζήτημα… <<τρώγεται από τους πολίτες>> (δηλαδή πολιτικά διεισδύει στη συνείδηση του ψηφοφόρου) … Όταν, όμως, αυτός αναφέρει πράγματα που ούτε ισχύουν, ούτε έχει αρμοδιότητα να μιλήσει για αυτά και διαπράττει ΄΄εισπήδηση΄΄ ρόλου και αρμοδιότητας, λέγοντας και πράγματα που δεν υφίστανται, τότε τι γίνεται; Τις τελευταίες ημέρες ακούσαμε και το εξής χαριτωμένο: Ότι το κτίριο που στεγάζει το Πρωτοδικείο Χίου, στο λιμάνι της Χίου, ανήκει στον Δήμο…! Και το πρόσωπο που βαυκαλιζόταν για τα έργα του, πρότεινε -ουτοπώς- την αξιοποίησή του δια συγκεκριμένης προτάσεως, κάνοντας σχέδια επί χάρτου σε ξένο … ΄΄αχυρώνα΄΄, αφού με μια απλή αναζήτηση στα ΦΕΚ της τελευταίας εικοσαετίας, στα κτηματολογικά αποσπάσματα και στις αρμόδιες Υπηρεσίες είναι εύκολο να ανακαλύψει κάποιος ότι, ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο. Αυτά παθαίνει όποιος βιάζεται και δεν μελετά ! Αφήστε που τώρα δυσαρέστησε και τα στελέχη άλλης Υπηρεσίας του Ελληνικού Δημοσίου, που ήδη εδώ και καιρό έχουν ζητήσει τη μετακόμισή τους εκεί, ασφαλώς μετά την μεταστέγαση των δικαστικών Υπηρεσιών στο υπό ανέγερση δικαστικό μέγαρο (όποτε αυτή γίνει), διότι βρίσκονται σήμερα σε ιδιωτικό -ενοικιασμένο χώρο ! Τελικά, καμιά φορά μπορεί από βιασύνη να βάλεις και (πολιτικό) ΄΄αυτογκόλ΄΄, χάνοντας και άλλους από εκεί που δεν το περιμένεις !

*Δεν ξέρω εάν το αντιληφθήκατε αλλά, σήμερα, συμπληρώσαμε τα 100 σημειώματά μας με επίκαιρο σχολιασμό ! (δηλ. τα εκατοστίσαμε!) Ίσως κάποτε εκδοθούν σε αυτοτελές βιβλίο. Σε λίγες ημέρες και πάλι μαζί. Χριστός Ανέστη ! Χαίρετε !-