«Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων συγχαίρει την Υπουργό Παιδείας
για την καθιέρωση του εορτασμού της επετείου της ΕΟΚΑ στα σχολεία μας»
Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων συγχαίρει θερμά και ταυτόχρονα ευχαριστεί, εκ μέσης καρδίας, την Αξιότιμη Υπουργό Παιδείας κ. Σοφία Ζαχαράκη για την ορθή, γενναία και, συνάμα, πατριωτική απόφασή της, να καθιερωθεί και στην Ελλάδα, η 1η Απριλίου, ημέρα της Επετείου του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959) για την αποτίναξη του βρετανικού αποικιοκρατικού ζυγού, ως ημέρα εορτασμού στα σχολεία της χώρας η Επέτειος.
Αξίζει να συγχαρούμε και την Αξιότιμη Υπουργό Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Αθηνά Μιχαηλίδου, η οποία καθιέρωσε την ως άνω Επέτειο στα σχολεία της Κύπρου. Η Υπουργός κ. Μιχαηλίδου, επίσης, υπήρξε εκείνη που εισηγήθηκε στο Υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας, να καθιερωθεί και στην Ελλάδα ο Εορτασμός της Επετείου της 1ης Απριλίου και στα σχολεία της Ελλάδας, σχολιάζοντας επίσης ότι η ιστορία του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959), είναι «ένα σημαντικό κεφάλαιο της ιστορίας του μείζονος Ελληνισμού» η δε απόφαση εορτασμού της και στην Ελλάδα, «αποτελεί απόφαση ιστορικού χαρακτήρα, η οποία ενισχύει την διατήρηση της ενότητας του Ελληνισμού και την ιστορική του αυτοσυνειδησία».
Να τονίσουμε επίσης, ότι «το μεγάλο έπος του (1955-1959) ήταν δημιούργημα κυρίως των νέων της Ελληνικής Κύπρου. Πολέμησαν με άφθαστο ηρωισμό, ορμητικοί και αποφασιστικοί. Άλλοι αγωνίστηκαν και έπεσαν γενναία στο πεδίο της τιμής, άλλοι έγιναν ολοκαυτώματα και άλλοι βάδισαν στην αγχόνη, με τον Εθνικό Ύμνο και το «Χριστός Ανέστη» στα χείλη τους.
Η πίστη τους στον Θεό, το ρωμαλέο τους φρόνημα, η αφοσίωσή τους στα Ιδανικά της Πατρίδας και της Ελευθερίας κατέπληξαν τον κόσμο. Τα ονόματα τους πέρασαν στην αθανασία.
Χάριν σ΄ αυτούς, η πολύπαθη Κύπρος διηγείται μια ακόμη δόξα. Δόξα γνήσια Ελληνική. Και η 1η Απριλίου 1955 έχει χαραχτεί στις ψυχές των Πανελλήνων, ως εθνική επέτειος.»(Ν. Βασιλειάδης)
Το μεγάλο έπος του 1955-1959 ήταν δημιούργημα, κυρίως των πιστών ορθοδόξων χριστιανών νέων της Ελληνικής Κύπρου. Αναφέρουμε, ως παράδειγμα της μεγάλης πίστης αυτών των νέων, την αρχή της επιστολής, που έστειλε στη μητέρα του, λίγο πριν τον απαγχονισμό του, ο εθνικός μας Μάρτυρας, Ιάκωβος Πατάτσος.
«Αγαπημένη μου μητέρα, Χαίρε! Ευρίσκομαι μεταξύ Αγγέλων. Τώρα απολαμβάνω τους κόπους μου. Το πνεύμα μου φτερουγίζει γύρω από τον θρόνο του Κυρίου. Θέλω να χαίρεις, όπως κι εγώ. Αν κλαις θα λυπούμαι. Τ’ όνομα σου θα γραφεί στην ιστορία, γιατί δέχθηκες να θυσιαστεί το παιδί σου για την Πατρίδα. Είναι καιρός, τώρα, να καμαρώσεις το παιδί σου. Ευρίσκεται εκεί ψηλά, όπου ψάλλουν οι Άγγελοι.
Χαίρε, αγαπημένη μου μητέρα. Μη κλαις, για ν’ ακούσεις την αγγελική φωνή μου, πού ψάλλει «Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ». Ψάλλε και συ μαζί μου. Ψάλλε, προσεύχου, δόξαζε τον Θεό σ’ όλη σου την ζωή.»
Διαβάζουμε επίσης, την ηρωική και απόλυτα χριστιανική πορεία του Ιακώβου Πατάτσου προς την αγχόνη, από το βιβλίο, «Εθνομάρτυρες του Κυπριακού Έπους 1955-59» (Νικολάου Π. Βασιλειάδη): «Οι άλλοι κατάδικοι ζητωκραύγαζαν, τραγουδούσαν, εμψύχωναν τους ήρωες. Ένας από κείνους, που απαγχονίστηκαν, στη συνέχεια, ο Ανδρέας Παναγίδης, γαντζώθηκε ψηλά στο παράθυρο του κελιού του, κι’ από κει, με φωνή δυνατή, έδινε το σύνθημα για τα πατριωτικά τραγούδια της ΕΟΚΑ και ιδιαίτερα το τραγούδι: «Ξύπνα, καημένε μου ραγιά…».
Τα μεσάνυχτα, οι φύλακες κάλεσαν τους ήρωες να ετοιμασθούν. Ο Παναγίδης αντελήφθη τη σκηνή κι εφώναξε: — Παίρνουν τους!
Ακολούθησε σιγή θανάτου, την οποία διέκοψε η κρυστάλλινη φωνή του Πατάτσου, που έψαλλε: «Έκστηθι φρίττων ουρανέ και σαλευθήτωσαν τα θεμέλια της γης…».
Ύστερα, ακούστηκε να ψάλλει το: «Ότε κατήλθες προς τον θάνατον». Δεν το τέλειωσε, όμως. Η φωνή του πνίγηκε, έσβησε μια για πάντα!…
Ο Χρυσ. Παναγής, που ήταν φυλακισμένος πολύ κοντά κι άκουγε με λεπτομέρεια ό, τι γινόταν, αναφέρει:
«Την τελευταίαν στιγμήν της ζωής του Πατάτσου, ενώ του είχαν την θηλιά στο λαιμό, αυτός έψαλλε: «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια…». Άλλα δεν τον άφησαν να τελειώσει και τον απαγχόνισαν»!
Η εφηβική ψυχή του, ελευθερωμένη, καθαρή, εξαγνισμένη, ανέβηκε στον ουρανό κι ένωσε τη φωνή της μ’ εκείνη των Αγγέλων, ψάλλοντας ουράνιες αγγελικές ωδές. Ακριβώς, όπως το φαντάστηκε, λίγο πριν από την αγχόνη».
Τέτοιας απόλυτης χριστιανικής πίστης και τέτοιου υπέροχου ηρωισμού υπήρξαν οι Κύπριοι νέοι, που, αντάμα με όλους τους άλλους Κύπριους ήρωες, δημιούργησαν το μεγάλο έπος του 1955-1959 και αξίζει, πραγματικά, οι σημερινοί νέοι της Ελλάδας να παραδειγματισθούν από την ποιότητα του ήθους και από το μεγαλείο της θυσίας της Κυπριακής νεολαίας της ΕΟΚΑ για την ελευθερία της Πατρίδας. Αληθινά, αξίζει να ακούσουν οι νέοι μας, μέσα στην ρηχότητα και πεζότητα της σύγχρονης καθημερινότητας, την ποιητική φωνή του Ευαγόρα Παλληκαρίδη:
«Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτια
να βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά».
Με βάση τα παραπάνω, εκφράζουμε τη χαρά μας, τις ευχαριστίες μας και τα συγχαρητήριά μας στη Νέα Υπουργό Παιδείας της χώρας μας, κ. Σοφία Ζαχαράκη, που με την θαρραλέα απόφασή της για τον εορτασμό στα σχολεία της επετείου του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ (1955-1959), δίνει στους νέους μας την ευκαιρία να γνωρίσουν, να βιώσουν και να αποθηκεύσουν στην καρδιά τους ένα ακόμη υγιές πρότυπο, τη μεγάλη πίστη, τον ακλόνητο ηρωισμό και την ένδοξη θυσία των Κυπρίων αδελφών μας της ΕΟΚΑ υπέρ της Ελευθερίας της Πατρίδας.
Το ΔΣ της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ)
