Η πρόσφατη φωτιά που σάρωσε την κεντρική Χίο κατέστρεψε — ελπίζουμε προσωρινά και όχι ανεπανόρθωτα — ένα σημαντικό κομμάτι του πεζοπορικού της δικτύου. Μονοπάτια που διέσχιζαν δάση, περνούσαν ανάμεσα από ξερολιθιές, ξωκλήσια και μοναστήρια, διαδρομές που για χρόνια διατηρούσαν ζωντανή τη σύνδεση με την υπαίθρια ιστορία του νησιού, σήμερα βρίσκονται μέσα στις στάχτες και αύριο θα είναι κλειστές από πεσμένους κορμούς καμένων δέντρων.
Ανάμεσά τους και πέντε διαδρομές που είχαμε αναρτήσει στην ιστοσελίδα μας, στο πλαίσιο της προσπάθειας του Chios Hiking να αναδειχθούν κάποιες βασικές, εύκολες και ασφαλείς πεζοπορικές πορείες. Γι’ αυτές, είχαμε δημιουργήσει πληροφοριακό υλικό με χάρτες και περιγραφές στα ελληνικά και στα αγγλικά και είχαμε δημιουργήσει αρχεία πλοήγησης (gpx).
Μετά από προσεκτική εκτίμηση της κατάστασης, αποφασίσαμε να αποσύρουμε αυτό το πληροφοριακό υλικό, ώστε να μην παραπλανηθεί κανείς — ιδίως επισκέπτης του νησιού — και επιχειρήσει να διασχίσει μονοπάτια του δυστοπικού τοπίου της Κεντρικής Χίου. Μπορεί να μας λυπεί το γεγονός ότι ο χάρτης μας με τις διαδρομές να είναι πλέον πιο φτωχός, όμως θεωρούμε αυτή την κίνηση αυτονόητη και επιβεβλημένη. Άλλωστε, αντίστοιχες πρακτικές ακολουθούνται σε οργανωμένα κράτη, όπου λειτουργούν φορείς διαχείρισης με ευθύνη για την ασφάλεια και την προσβασιμότητα των μονοπατιών.
Στη Χίο, αυτό εξακολουθεί να είναι ζητούμενο. Η ανάγκη για ένα σταθερό πλαίσιο φροντίδας, ανάδειξης και αξιοποίησης της υπαίθρου — πέρα από την αγροτική παραγωγή — με συνέπεια, ευθύνη και προοπτική, είναι σήμερα πιο επιτακτική από ποτέ. Φοβίες και συμφέροντα που φρενάρουν τη διεκδίκηση της ένταξης της Χίου στο πρόγραμμα Παγκόσμια Γεωπάρκα της UNESCO και τη δημιουργία σχετικού φορέα διαχείρισης, δεν υπηρετούν ούτε την τοπική κοινωνία ούτε το περιβάλλον της Χίου. Αντιθέτως, υπονομεύουν το μέλλον του νησιού.
