[hsas-shortcode group=1″” speed=”10″ direction=”left” gap=”50″]
[masterslider id=”28″]
Για τον Βρονταδούση Θεολόγο καθηγητή (Σχολή Μωραϊτη), λογοτέχνη-ποιητή, στιχουργό και
ραδιοφωνικό παραγωγό Ματθαίο Γ. Μουντέ, μπορεί να γραφούν άπειρες σελίδες. Και μαζί άκρως
εγκωμιαστικά σχόλια για την, εν γένει, προσφορά του, αναφέρει ο Αριστείδης Ζαννίκος σε άρθρο του τον Αύγουστο του 2020 και καταλήγει:
Στα παραπάνω, μιας και το καλεί η κρίσιμη περίοδος που διανύουμε, ας μου επιτραπεί να θυμίσω
και να υπογραμμίσω ότι, ο Ματθαίος, επί δέκα (10) χρόνια (1982-1991), υπήρξε Ο ΚΥΡΙΟΣ
ΥΜΝΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΜΑΣ μέσω της, παγκοσμίως, γνωστής Ραδιοφωνικής εκπομπής
του στην ΕΡΤ “Το Αιγαίο-ρίζα και διάρκεια”. Βέβαια, ο Ματθαίος Μουντές, είχε γίνει ήδη
γνωστός ανά το Πανελλήνιο, με άλλες, ποιοτικές ραδιοφωνικές εκπομπές του, από το 1959, μέσω
του Δεύτερου Προγράμματος της Κρατικής Ραδιοφωνίας.
Με πέντε (5) σπουδαίες ποιητικές συλλογές (εκδόθηκαν από το 1957 έως το 1993), έτυχε του
Βραβείου της “Ομάδας των Δώδεκα” το έτος 1963. Αν και δεν είναι πολύ γνωστό, αξίζει να
αναφερθεί ότι, ως στιχουργός, ο Μουντές, ευτύχησε να ακουστούν επτά (7) ποιοτικά τραγούδια του
σε μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου, εκτελεσμένα από τις ανεπανάληπτες φωνές των Νίκου
Ξυλούρη, Δήμητρας Γαλάνη και Γιάννη Πάριου.
Πέρα των ανωτέρω, ο Ματθαίος Μουντές, ως παιδί ναυτικού (που πέθανε και τάφηκε στα
“ξένα”), αλλά κυρίως ως “γέννημα θρέμα” της ναυτομάνας Χίου και του Βροντάδου, ύμνησε
τους ναυτικούς και τη θάλασσά μας όσο λίγοι ποιητές. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σε ηλικία
μόλις 23 ετών, έγραψε το συγκλονιστικό ποίημα “Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΝΑΥΤΗ” το οποίο, με
σπαρακτική φωνή απήγγειλε η μεγάλη Ελληνίδα ηθοποιός Έλσα Βεργή την ημέρα των
αποκαλυπτηρίων του “ΑΦΑΝΗ ΝΑΥΤΗ” Βροντάδου (17 Αυγούστου 1958).
[masterslider id=”48″]
Ο Νίκος Ξυλούρης, σε στίχους Ματθαίου Μουντέ, αφηγείται με δωρικά σπαραχτικό τρόπο την ιστορία μιας εμποδισμένης αγάπης.
Η πιο εμβληματική φωνή της Κρήτης, αειθαλής και καθάρια, που στην αναπνοή της ανασαίνει Ελλάδα, έρχεται να μας συντροφεύσει με μια «Χαμένη αγάπη», ακουμπώντας σε μια σύγχρονη διασκευή εμπνευσμένη από το «Σασμό» κι όλες τις εικόνες που συνθέτει: την αυστηρότητα της παράδοσης με την χειμαρρώδη δύναμη του τώρα, την έχθρα με τη συγχώρεση, το μίσος με την αγάπη.
Ένα τραγούδι στα χνάρια μιας εποχής με διαφορετικό άρωμα αποκτά νέα ζωή. Γεννά εικόνες και συναισθήματα συνυφασμένα με τον άνθρωπο και τον ψυχισμό του. Και οι τίτλοι αρχής της υπερπαραγωγής του Alpha γίνονται ο καμβάς πάνω στον οποίο καλλιτέχνες σύμβολα για την Ελλάδα συγκινούν υμνώντας τον έρωτα, τον πόνο, τη ζωή.
[masterslider id=”12″]
[DISPLAY_ULTIMATE_SOCIAL_ICONS]
