[hsas-shortcode group=1″” speed=”10″ direction=”left” gap=”50″]
[masterslider id=”28″]
Συγκλονισμένο είναι το πανελλήνιο από τη δολοφονική επίθεση σε βάρος του 19χρονου Αλκιβιάδη λίγο μετά τα μεσάνυχτα στην περιοχή Χαριλάου της Θεσσαλονίκης, κοντά στο γήπεδο του Άρη.
Ο επίσημος σύνδεσμος Super 3 με ανακοίνωσή του ξεκαθαρίζει ότι ο 19χρονος δολοφονήθηκε σε ενέδρα που στήθηκε στο στενό του σπιτιού του μαζί με δυο συνομήλικούς του και δεν συμμετείχε σε καμία συμπλοκή οπαδών
ΦΤΑΝΕΙ!!! Δημοσιογραφικά σιχάματα, φτάνει… μέχρι εδώ!!!
Μία συμβουλή στο κράτος των Αθηνών… να είστε πιο προσεκτικοί, όταν -με το καλημέρα- αναπαράγετε ειδήσεις από το φέουδο της Θεσσαλονίκης. Η πρώτη ματιά, είναι πάντα η ματιά του παρακράτους της πόλης μας. Αφήστε να περάσουν κάποιες ώρες ή κάποιες μέρες, έτσι ώστε να μαθευτεί η αλήθεια και να τη διαδώσετε. Είναι η δεύτερη φορά που κάνετε το ίδιο λάθος.
Ο Τόσκο δε δολοφονήθηκε σε “συμπλοκές οπαδών” όπως αναπαράχθηκε τις πρώτες ώρες μετά το συμβάν. Ο Τόσκο έπινε καφέ και του στήθηκε φονική ενέδρα.
Ο Άλκης χθες δε συμμετείχε σε καμία “συμπλοκή οπαδών”. Καθόταν στο στενό του σπιτιού του και έκανε πλάκα με δύο συνομηλίκους του.
Κύριοι, χθες στο Χαριλάου δεν είχαμε καμία “συμπλοκή οπαδών” αλλά μία τυφλή δολοφονική ενέδρα. Μην το γενικεύετε και μην το ονομάζετε οπαδική αντιπαλότητα, γιατί και η οπαδική αντιπαλότητα έχει κανόνες. Είναι ένα μόρφωμα, ένα παρακράτος που συντηρείται με ποικίλους τρόπους χρόνια τώρα.
Τα τελευταία έξι χρόνια, φέρατε στην πόλη ένα πρωτάθλημα, απίστευτο μίσος και τρεις νεκρούς.
Και όλα αυτά τα λέμε, σεβόμενοι την μητέρα του Άλκη. Γιατί ο μικρός δεν ήταν ένας αλήτης που συμμετείχε σε συμπλοκή, ήταν ένα μικρό παιδί που άραζε στη γειτονιά του.
Αυτή την κατάσταση μην τη βαφτίζετε οπαδική βία. Είναι ένα παρακρατικό μόρφωμα που το αντιμετωπίζουμε και εμείς και οι γριές χρόνια τώρα. Ούτε είμαστε όλοι ίδιοι, ούτε είναι όλα ίδια.
Και τέλος απευθυνόμαστε σε αυτούς, που δημιούργησαν και συντηρούν μέχρι και σήμερα αυτό το μόρφωμα, ευχή και κατάρα σας δίνουμε: Να σαπίσετε σε ένα κρεβάτι με ανοιχτά μάτια, με έναν καθρέφτη στο ταβάνι.
Καλό ταξίδι Άλκη, καλό ταξίδι ψυχούλα μου.
Το χαμόγελο σου δε θα σβήσει ποτέ και σου δίνουμε το λόγο μας, ότι θα περπατάμε περήφανοι στα στενά αυτής της πόλης, θα περπατάμε περήφανοι στα στενά του Χαριλάου και όποιος μας ρωτήσει, όσοι κι αν είναι, ότι κι αν κρατάνε στα χέρια τους, εμείς θα λέμε ότι είμαστε ΆΡΗΣ.
Μη διανοηθεί κανένας να απαντήσει εκδικητικά σε αυτό το τερατούργημα.
[masterslider id=”48″]
[masterslider id=”12″]
[DISPLAY_ULTIMATE_SOCIAL_ICONS]
