[masterslider id=”28″]
Φτάνοντας προς το τέλος της Φετινής Σχολικής Χρονιάς μιας χρονιάς συναισθηματικά
φορτισμένης όπου μαθητές γονείς αλλά και η εκπαιδευτική κοινότητα λειτουργούσαν κάτω από
πρωτόγνωρες συνθήκες, συνθήκες εγκλεισμού στο διαδίκτυο, πολλοί είναι οι γονείς αλλά και τα
παιδιά που βιώνουν το λεγόμενο burn out, περνώντας πολλές ώρες μπροστά από την οθόνη
του υπολογιστή για διασκέδαση, διάβασμα, για την διεκπαιρέωση των επαγγελματικών
υποχρεώσεων τους, ακόμα και για την αγορά καθημερινών προϊόντων κατανάλωσης.
Παρόλα αυτά δεν έχουν υπάρξει ακόμα έρευνες που να αποδεικνύουν το μέγεθος της επιρροής
που έχει η διαδικτυακή διδασκαλία στην απόκτηση γνώσεων των μαθητών. Από την άλλη
παγκόσμια φαίνεται πως οι ψυχολογικές επιπτώσεις είναι ήδη ορατές. Συγκεκριμένα τα παιδιά
που βρίσκονται στο σπίτι βιώνουν αρνητικά συναισθήματα και συναισθηματική δυσφορία
παρόμοια με αυτή των ενηλίκων. Η διαφορά έγκειται στο ότι οι ενήλικες χρησιμοποιούν την
λογική ώστε να καθυσηχάσουν τον εαυτό τους, ενώ τα μικρότερα παιδιά αδυνατούν να το
κάνουν με αποτέλεσμα να βιώνουν εντονότερα το συναίσθημα τους.
Πιο συγκεκριμένα η τηλεκπαίδευση γίνεται εύπορη ώστε να καλλιεργηθούν συναισθήματα
φόβου, αβεβαιότητας και ανησυχίας για τους μαθητές. Υπάρχει σημαντική αύξηση στα επίπεδα
άγχους παγκόσμια των μαθητών σχεδόν ανέρχεται σε ποσοστό 20 %, δεδομένα που
φανερώνουν την ανάγκη για ψυχολογική και συναισθηματική υποστήριξη (Sogut, Dolu, Cangol,
2020, Xie et al, 2020).
Η τηλεκπαίδευση αφήνει μια περίεργη αίσθηση σε όλο τον εκπαιδευτικό πληθυσμό καθώς έχει
μειώσει πολύ την αλληλεπίδραση, έχει αφήσει έξω τον αδύναμο μαθητή και οι ψυχολογικές
επιπτώσεις διογκώνονται.
Σημαντικό και καθοριστικό για την συμπεριφορά του παιδιού είναι η ακολουθία ενός σταθερού
προγράμματος στο σπίτι όπως η ώρα μελέτης, ώρα του παιχνιδιού, η ώρα του ύπνου και του
φαγητού, ο προγραμματισμός των υποχρεώσεων τους είναι ικανός να τα ενισχύσει με ένα
αίσθημα βεβαιότητας και σταθερότητας, ως προστατευτικός παράγοντας. Επίσης ένας
παράγοντας που ρυθμίζει καλύτερα το συναίσθημα των παιδιών είναι το συναίσθημα των
γονιών. Εάν οι γονείς για παράδειγμα είναι χαρούμενοι το μεταδίδουν στα παιδιά τους.
Λόγω των περιορισμών που έχει επιφέρει η πανδημία πολλά παιδιά βιώνουν το συναίσθημα της
αδικίας, αφού στερούνται βασικών αναγκών όπως η κοινωνική συνύπαρξη με συνομηλίκους
τους. Η φυσική κοινωνικοποίηση έχει αντικατασταθεί με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Τέλος οι γονείς υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας πως αυτή η κατάσταση είναι παροδική και
καλούμαστε να την αντιμετωπίσουμε με εναλλακτική σκέψη, φαντασία και υπομονή. Άλλωστε
μετά από μια φουρτούνα όπως αυτή μπορεί να αφήσει πίσω της πλήθος από ακατέργαστα
συναισθήματα δίνοντας πολλές ευκαιρίες επεξεργασίας και αναζωογόνησης.
Μαρκέλλα Φύκια
Ψυχολόγος
[masterslider id=”48″]
[masterslider id=”12″]
[DISPLAY_ULTIMATE_SOCIAL_ICONS]
