Το Σπαρακτικό μήνυμα της κορης της Καρδαμυλιτισσας Βίκυ Κουτρή που έφυγε πρόωρα από τη ζωή.
Η μέρα που ξημέρωσε είναι σκοτεινότερη από κάθε άλλη, γιατί μαμάκα μου σήμερα δεν είσαι πια εδώ. Πέρασες από τόσες δοκιμασίες τον τελευταίο χρόνο… χημειοθεραπεία, ακτινοβολία, ατέρμονο άγχος και τρόμο, συνεχείς αλλαγές στο πως νιώθεις και βλέπεις τον εαυτό σου. Για εμένα η εικόνα δεν άλλαξε ποτέ. Καμία αρρώστια δεν θα μπορούσε να με σταματήσει από το να σε βλέπω ως απύθμενη δύναμη, δημιουργικότητα, ακεραιότητα, περηφάνεια, αγάπη, απερίγραπτη ομορφιά, εσωτερική και εξωτερική, εκρηκτικό πάθος για τα ενδιαφέροντα σου, αφοσίωση στους αγαπημένους σου, ξεκάθαρη τελειότητα η οποία ξεχειλίζει μέσα από κάθε έργο και εγχείρημα σου. Πάντα έλεγες πόσο περήφανη είσαι για μένα. Για αλλαγή θα μιλήσω για το πόσο περήφανη είμαι και θα είμαι εγώ για σένα. Γραφίστρια, φωτογράφος, δημοσιογράφος… αυτά είναι λίγα για να περιγράψουν τη μοναδικότητα σου. Το ταλέντο σου στη συγγραφή συγκλονιστικό… χόρευες υπέροχα με τις λέξεις ανέκαθεν. Το καλλιτεχνικό σου μεγαλείο κρέμεται παντού στους τοίχους του σπιτιού, το οποίο πάντα γέμιζες με μουσική, ζωγραφική, κινηματογράφο, χαρά και αγάπη. Ήσουν σπαθί. Ό,τι έθετες στο μυαλό σου πάλευες μέχρι να το κατακτήσεις. Δυστυχώς αυτή η τελευταία μάχη σε εξάντλησε. Πάλεψες με ανεπανάληπτο σθένος και σε ευχαριστώ για αυτό. Κάθε τρύπημα, κάθε νοσηλεία, κάθε παρενέργεια ήταν μια πληγή που υπέμεινες σιωπηλά γεμάτη ελπίδα. Πάντα μου έλεγες να είμαι δυνατή. Με εσένα να με μεγαλώνεις, να με προστατεύεις, να με στηρίζεις, να στήνεις γιορτή στις χαρές μου και να γίνεσαι λύκος όταν κάτι με πληγώνει, πως να μη γίνω δυνατή; Σε ευχαριστώ για ό,τι μου πρόσφερες, για όλες τις φορές που ήσουν βράχος παρά τη κάθε δυσκολία, σε ευχαριστώ για τις ευκαιρίες και τις μοναδικές αναμνήσεις που μου έδωσες, σε ευχαριστώ που με διαμόρφωσες στο άτομο που είμαι και ήσουν παρούσα σε όλα. Είναι τύχη και δώρο που είμαι κόρη σου. Ακόμη και αν αποχωρείς τραγικά νωρίς, θα είσαι πάντα μαζί μου, να μου δίνεις φτερά για να φτάσω εκεί που επιθυμώ, χειροκροτώντας από εκεί ψηλά. Ήσουν, είσαι και θα είσαι πάντα η μεγαλύτερη μου δύναμη και αδυναμία. Σ’αγαπώ από τη γή ως το φεγγάρι και πίσω ξανά όπως σου έλεγα μικρούλα. Θα μου λείψεις μαμά μου. Καλό ταξίδι.
Η μαμά μου έφυγε χθές, 22/02/2024, από μεταστατικό καρκίνο του πνεύμονα, επιθετικής μορφής. Διαγνώστηκε τον Φεβρουάριο του 2023 και ήταν ήδη προχωρημένου σταδίου. Πάλεψε δυναμικά και τώρα μπορεί να ξεκουραστεί.
Όποιος επιθυμεί να πει ένα τελευταίο αντίο και να συμπαρασταθεί είναι ευπρόσδεκτος τη Δευτέρα 26/02, 11.00 π.μ. στο Κοιμητήριο Χολαργού.
