Ξεσπά η μαμά του Γιάννη: Ρατσισμός χωρίς σκέψη-Αποδέξου εσύ που είσαι μεγάλος για να αποδεχθεί και ένα παιδί την διαφορετικότητα

Καλησπέρα σας θα ήθελα να μιλήσω για ακόμη μια φορά σε εσάς που είστε πάνω από όλα άνθρωποι και μετά θα μιλήσω για τους ρατσιστές…

Προχθές συναντήθηκα με κάτι γονείς και μιλήσαμε για τα παιδιά μας για την διαφορετικότητα που κάποιοι δεν αποδέχονται είναι λίγοι πλέον αλλά πρέπει ακόμα και οι λίγοι να καταλάβουν τι πάει να πει διαφορετικότητα.

Εσύ που κοιτάς τώρα το άρθρο μου συμφωνείς μαζί μας, εάν είχες ένα παιδί με ειδικές ανάγκες ικανότητες ποια θα ήταν η συμπεριφορά σου απέναντι σε αυτό το πλάσμα;

Εάν είχες αυτιστικό παιδί θα το άφηνες μόνο;

Εάν είχες ένα παιδί με κάποιο σπάνιο σύνδρομο τι θα έκανες θα το κλειδώνεις μέσα;;

Εάν είχες ένα επιθετικό, βίαιο παιδί τι θα έκανες μου λες;

πες μου; θέλω να μάθω ειλικρινά τι θα έκανες;

Εγώ έχω δυο υπέροχα παιδιά ο μεγάλος μου γιός πάει σε κανονικό σχολείο και χαίρεται που έχει έναν μικρό αδελφό διαφορετικό από εκείνων, κι ας πηγαίνει στο ειδικό… Δεν είναι κακό όταν ακούμε τι λέξη ειδικό νομίζουμε ότι γκρεμίστηκε ο κόσμος όλος, όχι δεν είναι έτσι εμένα ο μικρός μου δεν τον δεχοντουσαν σε κανένα νηπιαγωγείο εκτός εάν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα να έχει βοηθητική υποστήριξη και άλλα πολλά που μας πρόσφεραν στο ειδικό σχολείο.

Και φωνάζω τώρα αυτό που συζητήσαμε οι γονείς γιατί δεν μας αφήνεται να αναπνεύσουμε καθαρό αέρα και οξυγόνο γιατί μας δείχνεται υποτιμητικά γιατί δεν βλέπετε τα δικά σας οικογενειακά που σίγουρα είναι ελάχιστα μπροστά σε ποιο σοβαρά θέματα που υπάρχουν εκεί έξω.

 Σοβαρευτείτε και δείξτε ποια κατανόηση τα παιδιά θέλουν να νιώθουν ίσοι μαζί σας όχι να τα έχετε απέναντι σας μάθετε στα παιδιά σας να τα αγαπούν για αυτό που είναι και να μην τα κρίνουν Π.χ γιατί μαμά το παιδι αυτό δεν μιλάει;

γιατί μαμά αυτό το παιδί χτυπάει συνέχεια;

Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να δίνουμε εμείς εξηγήσεις στα δικά σας παιδιά μόνο όταν είναι αποδεκτά από τους ενήλικες θα το καταλάβουν και τα παιδιά μας και όλοι…

Ευχαριστώ πολλή που ο Θεός μου έστειλε έναν θησαυρό μέσα στο σπίτι μου για να καταλάβω πόσοι είναι πλέον οι άνθρωποι και πόσοι οι ρατσιστές, μου ήρθαν μυνήματα αγάπης, στοργής, συμπαράσταση αλλά ήρθαν και μερικά που έλεγαν γιατί το παιδί σου βγήκε έτσι; έχεις αποδεχτεί την πάθηση του;

Δεν έχει κάτι το παιδι μου και το κάθε ιδιαίτερο παιδί…Λυπάμαι πραγματικά γιατί δεν έχει καρδιά μέσα του ο άνθρωπος που εκφράζει τέτοια λόγια, πίσω από μυνήματα.

Υ.Γ.

Αποδέξου εσύ που είσαι μεγάλος/η για να αποδεχθεί και ένα παιδί την διαφορετικότητα. Εάν δεν το κάνεις τότε το παιδί σου δεν θα το μάθει στα παιδιά του και θα φταις εσύ όταν πάθεις κάτι θα σε αφήσουν ή θα σε κρίνουν όπως κάνεις και εσύ!!!

Με αγάπη η μαμά του Γιάννη ΚΜ