Β’ ΙΣΙΔΩΡΙΑ 2024 ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΧΙΟΥ

Μέσα στήν ἀναστάσιμη περίοδο, πού πλημμυρίζει τίς ψυχές καί ὅλη τήν ὕπαρξή μας με ἀνέκφραστη χαρά καί εἰρήνη, συνέπεσε καί ἡ Ἑορτή τοῦ Μεγαλομάρτυρα καί Πρωτομάρτυρα τοῦ νησιοῦ ΑΓΙΟΥ ΙΣΙΔΩΡΟΥ (251 μ. Χ. ), πού ἀποτελεῖ τήν κορωνίδα τῶν ἑκατόν περίπου Ἁγίων τῆς μαρτυρικῆς, ἁγιοτόκου, ἡρωικῆς, καί μαστιχοφόρου Χίου.

Τήν παραμονή 13η Μαΐου 2024, ἡμέρα Δευτέρα, τελέσθηκε Δισαρχιερατικός Μέγας Ἑσπερινός στήν Παλαιοχριστιανική Βασιλική τοῦ Ἁγίου Ἰσιδώρου (4ος – 5ος αἰ.) ὅπου καί ὁ Τάφος τοῦ Ἁγίου, συγχοροστατούντων τῶν: Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χίου, Ψαρῶν καί Οἰνουσσῶν κ. Μάρκου καί τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Μουκόμπας καί Δυτικῆς Τανζανίας κ. Χρυσοστόμου, καί μέ τήν συμμετοχή πλειάδος Ἱερέων, τοῦ Ἱερολογ. Ἀρχιδιακόνου κ. Ἀποστόλου Λάρδα καί πλήθους πιστῶν, οἱ ὁποῖοι εἶχαν κατακλύσει ὅλους τούς χώρους τοῦ Ἱεροῦ Προσκυνήματος.

Στόν Ἑσπερινό ὡμίλησε ὁ Θεοφιλέστατος κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος ἀνεφέρθη στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καί στόν Ἅγιο Ἰσίδωρο ὡς φορέα καί μάρτυρα αὐτῆς τῆς Ἀναστάσεως.

Τήν ἑπομένη 14 Μαΐου 2024 ἐτελέσθη Ἀρχιερατικός Ὄρθρος καί, στή συνέχεια, Δισαρχιερατική Θ. Λειτουργία, ἱερουργούντων τῶν Σεβασμιωτάτου Χίου κ. Μάρκου καί τοῦ Θεοφιλεστάτου κ. Χρυσοστόμου, μετἀ τό πέρας τῆς ὁποίας μετεφέρθησαν μέ στρατιωτικό ὄχημα τό Ἱερό Λείψανο καί ἡ Εἰκόνα τοῦ Ἁγίου στήν ὁδό Δημοκρατίας (πλησίον τοῦ Ἐργατικοῦ Κέντρου) ἀπ’ ὅπου ἐπραγματοποιήθη Ἱερά Λιτανεία, μέ τήν συμμετοχή τῆς Δημοτικῆς Φιλαρμονικῆς Χίου, Σχολείων τῆς Α΄ βάθμιας καί Β΄βάθμιας Ἐκπαίδευσης, τῶν Προσκόπων, τῆς Νοσηλευτικῆς Σχολῆς καί τῆς Α.Ε.Ν. Μηχανικῶν Χίου, σπουδαστές τῆς ὁποίας μάλιστα μετέφεραν ἀπό τῆς Πλατείας Βουνακίου τό Ἱερό Λείψανο καί τήν Εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Ἰσιδώρου, ὡς καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καί τά Λάβαρα μέσῳ τοῦ Ἐμπορικοῦ Κέντρου τῆς πόλεως (τῆς ὁδοῦ Ἁπλωταριᾶς) στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Χίου.

Σημαντική ὑπῆρξε καί ἡ συμμετοχή τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου τῆς Χίου καί τοῦ ἄλλου Διακόνου κ. Κωνσταντίνου Καραμπουρνιώτη, ὡς καί τῶν Ἱεροψαλτῶν τοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ, καθώς καί τῶν Ἀρχῶν τῆς Χίου καί τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ.

Στήν ἐξέδρα τῆς Πλατείας Βουνακίου, ὁ Σεβασμιώτατος Χίου καί ὁ Θεοφιλέστατος Μπουκόμπας ηὐλόγησαν τήν Ἀρτοκλασία, μετά τήν ὁποία ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης κ. Μᾶρκος ἐξεφώνησε ἐμπνευσμένον Πανηγυρικόν Λόγον, κατά τόν ὁποῖο, μεταξύ ἄλλων, εἶπε:

“Τιμᾶμε σήμερα τόν Πρωτομάρτυρά μας, τόν στρατιωτικόν Ἅγιον τοῦ Ναυτικοῦ, ὁ ὁποῖος διά θαλάσσης ἦλθε στό νησί μας- καί δέν θά μποροῦσε νά γινόταν διαφορετικά – ἀπό τήν πατρίδα του τήν Ἀλεξάνδρεια, τήν πόλη τοῦ Μακεδόνα, ἄρα Ἕλληνα, Στρατηλάτη Μεγάλου Ἀλεξάνδρου καί εὐλόγησε “τό ἀποστάζον δάκρυ ἐκ τῶν σχίνων τῆς Χίου”, τήν τίμια καί χαριτωμένη αὐτή ἐργασία τῶν Χίων. Τό δάκρυ, ὅμως, τοῦ Ἁγίου γίνεται πιό λαμπερό καί διαυγές γιά ὅλες τίς οἰκογένειες τῆς Χίου, τοῦ ἄνδρα καί τῆς γυναίκας, τοῦ ἄρρενος καί τοῦ θήλεος, ὅπως τούς εὐλόγησε ὁ Θεός στόν Παράδεισο καί ἔδωσε στά παιδιά τους καί στά παιδιά τῶν παιδιῶν τους σέ κάθε γενεά τό ἀναφαίρετο δικαίωμα, ἐπάνω καί ἀπό αὐτόν τόν Σταυρό Του, μέ τήν ἀναφορά Του στό Θεό καί τήν Θεοτόκο, νά προφέρουν τίς μοναδικές λέξεις: Πατέρα καί Μητέρα.

Αὐτό τό δάκρυ προσφέρεται κρυστάλλινο καί φωτεινό γιά ὅλους τούς ἐργαζομένους ἀλλά καί τούς ἀνέργους, πού ἔχουν κάθε δικαίωμα στήν τίμια ἐργασία.

Γιά τούς νοσηλευτές καί ἰατρούς μας, πού λευκοφορεμένοι ὡς Ἄγγελοι, προσφέρουν, μιμούμενοι τούς Ἁγίους Ἀναργύρους, τόν Εὐαγγελιστῆ Λουκᾶ, τόν Ἅγιο Παντελεήμονα, τόν Νεομάρτυρα Ἀγγελῆ τόν Χῖο, τίς ἐπιστημονικές τους ὑπηρεσίες, γιά τήν ἀνόρθωση τῆς ὑγείας τῶν ἀρρώστων, ὁδηγώντας τους σέ μιά ἀνάσταση.

Γι’ αὐτούς πού βρίσκονται στή δοκιμασία τοῦ πόνου καί ἔχουν στερηθῆ, προσωρινά, προσφιλεῖς τους, φεῦ! ἀνθρώπινα, ἀκόμη καί παιδιά τους, τά ὁποῖα ἐκάλεσε ὁ Θεός γιά νά τά συναριθμήσει στίς στρατιές τῶν ἀγγέλων Του.

Γιά τόν ἔνδοξο καί νικηφόρο ἑλληνικό Στρατό καί τά Σώματα Ἀσφαλείας, χάρις στούς ὁποίους τελοῦμε με ἀσφάλεια τίς λειτουργίες μας καί τίς εἰρηνικές ἐνασχολήσεις μας.

Ἀλλά καί γιά τούς δυσπίστους καί ἀπίστους, τούς γνωστικιστές καί ἀγνωστικιστές, πού, πολλές φορές ματώνουμε γιά νά τούς φέρουμε στό ὠμοφόριό μας καί νά ἀστράψουν οἱ ψυχές τους.

Καί, τέλος, γιά τούς Ναυτικούς μας τῆς πρυτανεύουσας Ἑλληνικῆς Ἐμπορικῆς Ναυτιλίας, πού ἐδημιούργησαν τό ὄγδοο αὐτό θαῦμα, πού εἶναι δημιούργημα τῶν πατεράδων μας καί τῶν ἀδελφῶν μας καί ὄχι τῶν τεχνολόγων καί τῶν Γραφείων.

Εὐχήθηκε δέ, ὅταν ὁ Θεός καλέσει τόν καθένα μας, νά γίνει ἔνθερμος συνήγορός μας ὁ Ἅγιος Ἰσίδωρος, ὥστε νά ἀκούσωμε ἀπό τόν Κύριο “εἴσελθε εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου σου”.

Στή συνέχεια ἡ Ἱερά Λιτανεία ἐπορεύθη στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό Χίου, ὅπου ἔγινε καί ἡ “Ἀπόλυσις” καί ἡ ἔκφραση τῶν εὐχαριστιῶν ἀπό μέρους τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Χίου κ. Μάρκου, πρός τόν Θεοφιλέστατον κ. Χρυσόστομον, τόν Ἱερόν Κλῆρον, πού προσῆλθε καί συμμετεῖχε ἀπό τά πλέον μακρινά χωριά, τίς Ἀρχές καί, ἰδιαίτερα, τήν μαθητιώσα νεολαία καί μάλιστα τήν Α.Ε.Ν. Μηχανικῶν Χίου.