Τα πρώτα λεπροκομεία της Ελλάδας λειτούργησαν στη Σπιναλόγκα, τη Λέρο, τη Χίο, τη Σάμο και στο νοσοκομείο «Αγ. Βαρβάρα» στην Αθήνα.
H λέπρα – η νόσος του Χάνσεν – ήταν στο παρελθόν μία «κατάρα», που καταδίκαζε τους ασθενείς σε απομόνωση και διαβίωση συχνά σε άθλιες συνθήκες. Οι Χανσενικοί, με την αλλοιωμένη και παραμορφωμένη όψη τους, θεωρούνταν μιάσματα και στέλνονταν στα λεπροκομεία, όπου και έμεναν συχνά μέχρι να πεθάνουν.
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Λέπρας γιορτάζεται κάθε χρόνο την τελευταία Κυριακή του Ιανουαρίου με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης κατά της Λέπρας (ILEP) και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, με στόχο την ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινότητας για την ασθένεια της λέπρας, που πλήττει 3 εκατομμύρια ανθρώπους σ’ όλο τον κόσμο.
Στην Ελλάδα, τα πρώτα λεπροκομεία δημιουργήθηκαν στην Σπιναλόγκα, τη Λέρο, τη Χίο, τη Σάμο και το νοσοκομείο «Αγ. Βαρβάρα» στην Αθήνα.
Μάλιστα, το λεπροκομείο της Χίου – γνωστό και ως Λωβοκομείο – υπήρξε το αρχαιότερο στην Ελλάδα και από τα αρχαιότερα στην Ευρώπη.
