[hsas-shortcode group=1″” speed=”10″ direction=”left” gap=”50″]
[masterslider id=”54″]
[masterslider id=”46″]
Τα εξωσχολικά βιβλία μας προσκαλούν,
εμείς πια τα διαβάζουμε;;;;
Ιάκωβος Γ. Μπριλής
Συντ/χος Μαθηματικός
Άραγε πόσα νέα παιδιά διαβάζουν σήμερα ένα λογοτεχνικό, ιστορικό, θρησκευτικό ή άλλο εξωσχολικό βιβλίο; Άραγε πόσα νέα παιδιά προσέρχονται στις πλούσιες σε ποιότητα και ποσότητα σχολικές βιβλιοθήκες και δανείζονται ένα εξωσχολικό βιβλίο; Άραγε πόσα νέα Χιωτόπουλα δανείζονται βιβλία από την πλουσιότατη σε βιβλία Βιβλιοθήκη Κοραή; Άραγε πόσοι φοιτητές ασχολούνται με ανάγνωση εξωπανεπιστημιακών βιβλίων. Η απάντηση μάλλον είναι απογοητευτική. Ο αριθμός αυτών των νέων παιδιών είναι πολύ μικρός σε σχέση με το σύνολο του μαθητικού και φοιτητικού δυναμικού του τόπου μας. Μάλλον τα λογοτεχνικά και γενικά τα εξωσχολικά βιβλία τα «τρώει» η σκόνη και ο σκόρος στα ράφια των βιβλιοθηκών μας οικιακών και μη….
Μα κάποιος θα πει πως το σχολικό επίπονο πρόγραμμα μαθημάτων και οι απαιτητικές Πανελλαδικές Εξετάσεις δεν αφήνουν χρόνο. Εμείς θα συμφωνήσουμε ότι όπως είναι δομημένο το Εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν αφήνει περιθώρια αρκετού ελεύθερου χρόνου για την ανάγνωση κάποιου εξωσχολικού βιβλίου. Το σύστημά μας είναι απαρχαιωμένο και βασίζεται κυρίως στο ένα κρατικό σχολικό βιβλίο που μοιράζεται δωρεάν. Όλο αυτό το σκηνικό δεν ευνοεί την ανάπτυξη της φιλαναγνωσίας. Σ΄ αυτό ασφαλώς έχει ευθύνη η Ελληνική πολιτεία που πρέπει κάτι παραπάνω να κάνει αν επιθυμεί ελεύθερους και συνειδητοποιημένους αυριανούς πολίτες ,αλλά ωστόσο δεν παύει η ευθύνη του καθενός μας ως αυτό το σημείο. Οι εκπαιδευτικοί μας, οφείλουν κι εκείνοι να προωθούν με κάθε τρόπο την φιλαναγνωσία.
Θυμόμαστε καθηγητές μας που έλεγαν, ότι ποτέ ένα βιβλίο δεν βλάπτει αλλά αντίθετα ανοίγει πνευματικούς ορίζοντες και καλλιεργεί τον νου εμπλουτίζει τον προφορικό και γραπτό μας λόγο και προσθέτει πολλά στοιχεία στην διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας ….
Με λύπη παρατηρούμε όμως, ότι και οι νέοι γονείς αν και είναι ολοένα και πιο καταρτισμένοι σε σχέση με την προηγούμενη γενιά αφού τώρα -οι περισσότεροι έχουν τελειώσει ΑΕΙ ή ΤΕΙ- δεν ωθούν τα παιδιά στην αγάπη προς το λογοτεχνικό ή εν γένει εξωσχολικό βιβλίο. Αφήνουν το παιδί στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο του, να παίζει με ηλεκτρονικά παιγνίδια (ίσως και επικίνδυνα ), να χαζεύει την τηλεόραση με τις ώρες , να στέλλει νυχθημερόν ηλεκτρονικά μηνύματα για χίλια και δυο θέματα(ίσως άχρηστα). Μάλλον κυριαρχεί σε μεγάλο βαθμό μια αδιαφορία για την ευρύτερη εξωσχολική μόρφωση του παιδιού μέσω ανάγνωσης διαφόρων βιβλίων…
Ίσως κάποιος πάλι να διερωτηθεί αν υπάρχουν όντως πολύ καλά βιβλία που αξίζει τον κόπο να διαβαστούν; Εμείς πιστεύουμε, με βάση και τις προσωπικές μας εμπειρίες, πως υπάρχουν πολλά αξιόλογα βιβλία τα οποία κρύβουν πολλές διαχρονικές αξίες και βρίσκονται στο προσκήνιο παρά το πέρασμα των χρόνων από την συγγραφή τους. Αρκεί να τα ψάξουμε και να ενσκύψουμε σ΄αυτά..
Αν πάλι κάποιος μας πει τι είναι προτιμότερο να διαβάσει νέους συγγραφείς ή κλασικούς συγγραφείς; Η απάντηση είναι απλή. Μπορεί να κάνει και το ένα και το άλλο. Όπως σε μια έκθεση ζωγραφικής ή σε ένα μουσείο άλλοι βλέπουν τον ένα πίνακα προσεκτικά, άλλοι τον άλλο αλλά οι πιότεροι νομίζουμε ότι αρέσκονται να κοιτάζουν και τους δύο πίνακες. Το ίδιο ισχύει και με τα βιβλία νέων και παλαιών συγγραφέων.
Ας μη γίνομε όμως και μηδενιστές… Σε πρόσφατη συζήτηση με ιδιοκτήτη βιβλιοπωλείου της πόλης μας πληροφορηθήκαμε, ότι τα δύο σκληρά χρόνια της πανδημίας (2020-2021)το εξωσχολικό βιβλίο πήγε κάπως καλύτερα απ’ ότι τα προηγούμενα χρόνια. Η κλεισούρα σήμαινε ελάχιστες δυνατότητες να δαπανήσει κανείς το χρόνο και το χρήμα του σε άλλες δραστηριότητες και άρα μερικοί οδηγήθηκαν και προς το βιβλίο. Το ’20 και το ’21 ήταν δύο καλές χρονιές για το χώρο του βιβλίου σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια . Φέτος πάλι που υπάρχει κάποια μείωση πωλήσεων εξωσχολικών βιβλίων. (Μακάρι όμως να μην είχε υπάρξει η πανδημία, κι ας ήταν και χειρότερες οι πωλήσεις…)
Διαπίστωσή μας είναι, ότι η νέα Τεχνολογία με τα tablets , τα facebook και τα λοιπά συναφή δίκτυα επικοινωνίας έχει δυστυχώς απορροφήσει σχεδόν πλήρως τη νέα γενιά και την έχει απομακρύνει από το λογοτεχνικό ή άλλο εξωσχολικό βιβλίο. Καταθέτουμε λοιπόν κατά το χρέος μας προς την κοινωνία , το στίγμα μας ως παλαιοί εκπαιδευτικοί τονίζοντας πως πρέπει να παλέψουμε όλοι μαζί ώστε τα παιδιά να αγαπήσουν το βιβλίο. Ευχή μας να γίνει αυτός ένας από τους σπουδαίους ιδιαίτερα σημαντικούς σκοπούς της Εκπαίδευσης, των εκπαιδευτικών, των γονιών, των παππούδων και γιαγιάδων. Εδώ πρόκειται για επένδυση στο μέλλον ώστε τα σημερινά παιδιά να γίνουν σκεπτόμενοι ενήλικες με σεβασμό στον εαυτό τους και τον συνάνθρωπό τους. Θέλουμε σωστούς ανθρώπους από κάθε άποψη και όχι «ξερούς» επιστήμονες δίχως ανθρωπιά. Η στροφή στο βιβλίο είναι ασφαλώς ένας τρόπος για να συγκρατηθεί η πνευματική κατρακύλα της εποχής μας. «Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω και ο νοών νοήτω» κι αυτό το μήνυμα απευθύνεται από την κ. Υπουργό Παιδείας ως τον τελευταίο Έλληνα πολίτη.
[masterslider id=”12″]
[masterslider id=”48″]
[masterslider id=”62″]
Ακολουθήστε την Chiosin.gr για να μαθαίνετε έγκυρα , άμεσα και αντικειμενικά τα νέα από τη Χίο
Ακολουθήστε μας στο Instagram
Ακολουθήστε μας στο twitter
Ακολουθήστε μας στο facebook
[DISPLAY_ULTIMATE_SOCIAL_ICONS]
