Ο οργανωμένος λαός δύο χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών απαιτεί να μη συγκαλυφθούν οι αιτίες και οι υπεύθυνοι.
Δύο χρόνια μετά την τραγωδία των Τεμπών η μνήμη των θυμάτων παραμένει
ζωντανή και η απαίτηση για δικαιοσύνη θα ηχήσει δυνατά ξανά στους δρόμους. Οι
μαζικές κινητοποιήσεις που σημειώθηκαν σε όλη τη χώρα τον περασμένο Ιανουάριο
επιβεβαιώνουν ότι ο λαός δεν ξεχνά, δε συγχωρεί και δε συμβιβάζεται με τη
συγκάλυψη και την ατιμωρησία. Οι φωνές των πολιτών ενάντια στην κρατική
αδιαφορία και τις πολιτικές ευθύνες, που οδήγησαν στο δυστύχημα δυναμώνουν
συνεχώς και στέλνουν το ηχηρό μήνυμα ότι η αλήθεια δε θα θαφτεί. Η κυβέρνηση
βρίσκεται σε δύσκολη θέση, καθώς η κοινωνική κατακραυγή εντείνεται και οι
αποκαλύψεις για τις εγκληματικές παραλείψεις, που οδήγησαν στη φονική
σύγκρουση αναδεικνύουν τις διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων. Δεν πρόκειται
για μια μεμονωμένη τραγωδία αλλά για το αποτέλεσμα μιας πολιτικής, που
υποβάθμισε το σιδηροδρομικό δίκτυο στο όνομα της απελευθέρωσης της αγοράς και
της ιδιωτικοποίησης. Η εγκατάλειψη των υποδομών, η έλλειψη επενδύσεων στην
ασφάλεια και η διαχρονική αδιαφορία των κυβερνήσεων δεν ήταν απλώς σφάλματα
αλλά συνειδητές πολιτικές επιλογές, που στοίχισαν ανθρώπινες ζωές.
Ο ελληνικός λαός για ακόμη μια φορά απαιτεί να λογοδοτήσουν όλοι οι υπεύθυνοι
και να αποδοθεί δικαιοσύνη όχι μόνο για να τιμηθούν οι ζωές που χάθηκαν αλλά και
για να αποτραπεί μια νέα τραγωδία στο μέλλον. Ο ελληνικός λαός γνωρίζει καλά ότι
η ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ και η απορρύθμιση των σιδηροδρομικών μεταφορών δεν
ήταν απλώς μια λανθασμένη επιλογή αλλά μια συνειδητή πολιτική απόφαση. Στο
πλαίσιο των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την πλήρη εμπορευματοποίηση
των συγκοινωνιών όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις προώθησαν μια πολιτική, που
έθεσε το κέρδος πάνω από την ανθρώπινη ζωή. Η συστηματική απαξίωση του
δημόσιου σιδηροδρόμου, η έλλειψη προσωπικού, η απουσία ουσιαστικών ελέγχων
και η αδιαφορία για τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις των εργαζομένων
διαμόρφωσαν ένα τοπίο ανασφάλειας που οδήγησε στο μοιραίο δυστύχημα. Σήμερα
επιχειρούν να αποποιηθούν τις ευθύνες τους, να διαμοιράσουν την ενοχή και να
θάψουν την αλήθεια μέσω νομικών τεχνασμάτων και πολιτικών ελιγμών. Όμως η
κοινωνία δεν ξεχνά και δεν επιτρέπει την ατιμωρησία. Το αίτημα για δικαιοσύνη και
λογοδοσία γίνεται ακόμη πιο ηχηρό ενόψει της πανεργατικής απεργίας στις 28
Φεβρουαρίου. Εκεί οι φωνές των εργαζομένων, των νέων, των συνταξιούχων και των
οικογενειών των θυμάτων θα ενωθούν σε μια κραυγή αντίστασης απέναντι στην
αδικία. Δεν πρόκειται μόνο για ένα κάλεσμα μνήμης αλλά για μια μάχη υπεράσπισης
της ζωής και των θεμελιωδών δικαιωμάτων μας. Η μάχη συνεχίζεται, γιατί η αλήθεια
δε μπορεί να μπαζωθεί, ούτε να θαφτεί. Ο οργανωμένος λαός είναι αποφασισμένος να
μην επιτρέψει να ξεχαστεί αυτή η τραγωδία, ούτε οι υπεύθυνοι που την προκάλεσαν.
Το σύνθημα «Οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη» δεν είναι απλά ένα αίτημα αλλά μια
δέσμευση για έναν κόσμο όπου η ανθρώπινη ζωή δε θα θυσιάζεται στον βωμό της
κερδοφορίας και της πολιτικής αδιαφορίας.
ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!
28 Φλεβάρη – Η Ελλάδα σταματά!
Καμία ανοχή! Καμία σιωπή! Δεν ξεχνάμε! Δε συγχωρούμε! Οι ζωές μας δεν είναι
κόστος – είναι αξία ανεκτίμητη! Οι φωνές μας θα γίνουν κύμα. που θα σαρώσει την
αδικία! Όχι άλλη θυσία στον βωμό του κέρδους! Ζητάμε δικαιοσύνη, απαιτούμε
αλλαγή! 28 Φλεβάρη – Κανείς στη δουλειά, όλοι στον δρόμο! Όλοι στις
απεργιακές συγκεντρώσεις! Ή ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ! Εμείς
αποφασίζουμε!
Γιάννης Ν. Παληός, 21 Φεβρουαρίου 2025
