[DISPLAY_ULTIMATE_SOCIAL_ICONS]
[masterslider id=”52″]
[masterslider id=”48″]
Ο οικισμός Τα Μάρκου βρίσκεται στη Βόρεια Χίο, σε απόσταση 2 χλμ από το χωριό Πισπιλούντα. Πρόκειται για εγκαταλελειμμένο Μεσαιωνικό οικισμό, από τους πολλούς που υπάρχουν στη Χίο, χτισμένο σε ένα πλούσιο και χαρακτηριστικό, της Βόρειας Χίου, φυσικό τοπίο. Στον οικισμό ξεχωρίζει ο κεντρικός αμυντικός πύργος που ανάγεται στον 15ο αιώνα (ο υπόλοιπος οικισμός μάλλον είναι παλιότερος) ο οποίος διατηρεί σήμερα το ισόγειο τμήμα του, καθώς και τμήμα του 1ου ορόφου. Ολόκληρος ο οικισμός αποτελεί μοναδικού ενδιαφέροντος σύμπλεγμα, με την ενδιαφέρουσα χλωρίδα και πανίδα και τον αρχαϊκό τρόπο άρδευσης. Η ίδρυσή του αποτελούσε μέρος των οχυρωματικών έργων της Βόρειας Χίου (κέντρο ήταν η Βολισσός και το ισχυρό της φρούριο), που η κατασκευή τους εντάσσεται στο πλαίσιο της συστηματικής από τον 9ο αιώνα προσπάθειας του βυζαντινού κράτους να αποκαταστήσει τον έλεγχο της Μεσογείου. Στους πλούσιους και ισχυρούς άρχοντες ο αυτοκράτορας εμπιστευόταν την ασφάλεια και τη διοίκηση της περιοχής και παραχωρούσε κτήματα προς εγκατάσταση. Το οχυρό του αγροτικού κέντρου, όπως εδώ, ήταν ο πύργος και γύρω αναπτυσσόταν ο οικισμός με περιτείχισμα και μικρότερα πυργάρια. Ο οικισμός είχε δύο ναούς, της Παναγίας με τοιχογραφίες και της Αγίας Παρασκευής, παλαιό φρέαρ και δεξαμενές ομβρίων υδάτων. Ως «χωρίον ΤΑ ΜΑΡΚΟΥ» περιλαμβάνεται σε πατριαρχικά σιγίλια και κώδικες. Μετά την κατάληψη της Χίου από τους Γενουάτες το 1346, τις αρμοδιότητες των βυζαντινών τιτλούχων ανέλαβαν οι Μαονείς. Καθώς από το όνομα του ιδιοκτήτη έπαιρνε το όνομά της και η περιοχή ̶ ο κατάλογος των ονομάτων μεσαιωνικών αρχοντικών πύργων και κτημάτων στη Χίο είναι μεγάλος – τα ακίνητα του βασιλικού οίκου Μάρκου έδωσαν το όνομα στον οικισμό. Η ονομασία του προέρχεται από τη φράση «Τα Μάρκου», δηλαδή «του Μάρκου» που σημαίνει ότι το μέρος πιθανότατα ανήκε σε κάποιον Μάρκο (ίσως Γενουάτης τοπικός ηγεμόνας). Στα τέλη του 19ου αιώνα αριθμούσε 150 κάτοικους μαζί με την Πισπιλούντα ενώ εγκαταλείφθηκε οριστικά το 1928. Σήμερα στέκονται σε πείσμα των καιρών βουβά ερείπια του μεγάλου πύργου και σπιτιών, δείγματα αλλοτινού μεγαλείου, ενώ έχουν ανακαινισθεί οι εκκλησίες.
ΒΙΝΤΕΟ:Κ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ
[masterslider id=”28″]
[masterslider id=”8″]
[masterslider id=”12″]
