[DISPLAY_ULTIMATE_SOCIAL_ICONS]
[masterslider id=”52″]
[masterslider id=”48″]
04 – 04 – 1821
Μ.ΔΕΥΤΕΡΑ
ΚΩΝ/ΠΟΛΙΣ
Ο Σουλτάνος στρέφεται αρχικά εναντίον του φαναριώτη Κωνσταντίνου
Μουρούζη, μεγάλου διερμηνέα της Πύλης, 32 ετών.
Η ενοχοποίησή του κατασκευάζεται με σκευωρία. Άγνωστος τον πλησιάζει
έξω από την πόρτα του «πασσά – καπουσού» και του επιδίδει επιστολή με
υπογραφή του Αλέξανδρου Υψηλάντη. Ο Μουρούζης αναγνωρίζει ότι η
υπογραφή είναι πλαστή και παρουσιάζει αμέσως την επιστολή στον Τούρκο
υπουργό των Εξωτερικών, ο οποίος τον καθησυχάζει.
Αλλά, ενώ έβγαινε από την αίθουσα, τον αρπάζει ο δήμιος και τον οδηγεί στο
«γιαλί – κιοσκιού», όπου σε λίγα λεπτά εμφανίζεται ο ίδιος ο σουλτάνος, για
να παρακολουθήσει (απολαύσει) τη θανάτωση του μεγάλου διερμηνέα.
Ο Μουρούζης, πριν έλθει το τέλος του το οποίο διαισθάνεται, περιέρχεται σε
έξαρση, υψώνεται το φρόνημά του και βρίσκει το ψυχικό σθένος να
«δολοφονήσει» το Σουλτάνο, αμφισβητώντας την εξουσία του.
Του μιλάει στα τούρκικα με οργή.
«Αιμοβόρε σουλτάνε ! σουλτάνε άθλιε ! σουλτάνε άδικε !
η τελευταία ώρα της βασιλείας σου σήμανε, οι ωμότητές σου
τιμωρηθήσονται, ο Θεός εκδικήσοι σοι το ελληνικόν έθνος».
Ο δήμιος του παίρνει αμέσως το κεφάλι.
Το σώμα πεθαίνει, το πνεύμα όμως ζει και χαλυβδώνει το φρόνημα των
υπόδουλων Ελλήνων για την επανάσταση.
(Απόσπασμα από το Βιβλίο «ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗ ΜΟΛΔΟΒΛΑΧΙΑ»)
[masterslider id=”28″]
[masterslider id=”8″]
[masterslider id=”12″]
