Και αυτά ας προσέξουν οι καλοί μας κυνηγοί
Οι εξαγγελίες και δράσεις του Κυνηγετικού Συλλόγου ως συνόλου
αλλά και μεμονωμένων του μελών, όπως αναδεικνύονται σε πρόσφατα
άρθρα, για την επιβίωση και εξέλιξη του θηράματος στις πληγείσες από
την πυρκαϊά στη Βόρεια Χίο περιοχές είναι ομολογουμένως πολύ
παρήγορες και ιδιαιτέρως ενθαρρυντικές, ενώ παράλληλα και τα
λαμβανόμενα μέτρα εκ μέρους τους είναι σαφώς σημαντικά και άξια
επαίνου πραγματικά.
Χωρίς, λόγω αναρμοδιότητας, να υπεισέλθουμε στην εν εξελίξει
συζήτηση για το πού και πότε πρέπει ή όχι να διεξάγεται το κυνήγι, με
όλο το σεβασμό και την εκτίμηση στις ως άνω αγαθές προθέσεις και τις
συνακόλουθες δράσεις, ας μας επιτραπεί να επισημάνουμε, προκειμένου
να αποφεύγονται στο μέλλον, κάποιες αρνητικές ενέργειες μεμονωμένων
αναμφιβόλως κυνηγών, οι οποίες αποβαίνουν ζημιογόνες όχι μόνο για το
περιβάλλον των κυνηγετικών περιοχών αλλά και για τους κατοίκους
αυτών. Πρόκειται για τη συνήθεια κάποιων να εγκαταλείπουν εδώ και
εκεί άδεια κονσερβοκούτια, κενά μπουκάλια μπύρας και αναψυκτικών,
πλαστικά ποτήρια και άλλα συναφή· ή να ξεντερίζουν στις κοινόχρηστες
βρύσες των χωριών τα θηράματά τους και να εγκαταλείπουν επί τόπου
τα σχετικά υπολείμματα· ή να αμολούν τους σκύλους τους στους
κήπους, με συνέπεια αυτοί να τσαλαπατούν τα φυτά που με τόσο μόχθο
ανέστησε και συντηρεί ο ηλικιωμένος χωρικός· ή και να γεμίζουν
κάποιοι τους τουρβάδες τους σε κάθε έξοδό τους με φρούτα, κηπουρικά,
ελιές και άλλα εποχιακά, καυχώμενοι μάλιστα στη συνέχεια μερικοί για
τα λάφυρά τους αυτά.
Παρακαλούμε δε όλα τα παραπάνω να μην εκληφθούν από τους
ευγενείς και με ιδιαίτερες περιβαλλοντικές ευαισθησίες κυνηγούς μας
-που αποτελούν και την πλειονότητα- ως μεμψιμοιρίες ή υπερβολές,
καθώς έχουμε γίνει τούτων στο χωριό μας Μελανιός κατ’ επανάληψη
θεατές, όπου συνέβη προ ετών και το ακόλουθο περιστατικό, του οποίου
αφήνουμε στην κρίση τους το σχετικό χαρακτηρισμό. Στον έναντι του
χωριού μας ιδιαιτέρως τιμώμενο και πανηγυρίζοντα ναό της Αγίας
Μαρίνας, ενώ ο εκάστοτε λογαριασμός του ηλεκτρικού ρεύματος
περιοριζόταν σε λίγες δεκάδες δραχμών (το πάγιο, και κάτι περισσότερο
τους θερινούς μήνες λόγω σχετικών ακολουθιών), ένα Μάρτη μας ήλθε
με το ποσό των 17.000 δραχμών. ΄Οπως δε εκ των υστέρων
διαπιστώσαμε, τούτο συνέβη, διότι το χειμώνα εκείνο, που δεν ήταν
κανένας μόνιμος κάτοικος στο χωριό, κάποιοι κυνηγοί τα
Σαββατοκύριακα μετέβαλλαν τον ιερό ναό σε κατάλυμα, έχοντας εν
ενεργεία, καθ’ όλη τη διάρκεια της εκεί παραμονής τους, ηλεκτρικές
θερμάστρες και λοιπό βοηθητικό ηλεκτρικό εξοπλισμό.
Κ.Ε.Φραγκομίχαλος
Υ.Γ. Οι ναοί μας πριν το συγκεκριμένο
περιστατικό παρέμεναν ανοικτοί χάριν
των ευσεβών προσκυνητών, ενώ τα εξωκκλήσια
μας, σε περιπτώσεις θύελλας, απέβαιναν
καταφύγια των κυνηγών.
