Με αφορμή την “πρωτοβουλία διαφάνειας” της ΝΔ
Ακούσαμε πρόσφατα πως «για πρώτη φορά στη Μεταπολίτευση, κυβερνών κόμμα ζητά
Προανακριτική για δικό του Υπουργό».
Η φράση αυτή προβλήθηκε ως απόδειξη “πολιτικού θάρρους” και “σεβασμού στη
Δικαιοσύνη”. Όμως, όταν μια κυβέρνηση επιλέγει ποιον να θίξει και ποιον να προστατεύσει,
δεν μιλάμε για απονομή δικαιοσύνης, αλλά για διαχείριση ευθυνών.
Για έλεγχο της ζημιάς. Όχι για ξεκαθάρισμα της αλήθειας.
Για τα Τέμπη:
Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση δεν πήρε ποτέ πολιτική ευθύνη. Ο πρώην υπουργός
επανήλθε υποψήφιος, προτού καν ταφούν οι νεκροί. Ο φάκελος οδηγήθηκε στη Βουλή
από την Δικαιοσύνη, όχι από πρωτοβουλία της ΝΔ.
Η “πρωτοβουλία” για Προανακριτική δεν αγγίζει τον Πρωθυπουργό. Ούτε εξετάζει τις
επιλογές, τις πολιτικές και τις ευθύνες που δημιούργησαν το έγκλημα. Απλώς μεταφέρει τη
συζήτηση από την ευθύνη στην “τυπική διερεύνηση”.
Για τον ΟΠΕΚΕΠΕ:
Η «άμεση αντίδραση της κυβέρνησης» ήρθε μόνο αφού αποκαλύφθηκε σκάνδαλο από
αγρότες, συνεταιρισμούς και την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία. Όχι πριν. Όχι από δική της
βούληση.
Το πολιτικό ερώτημα παραμένει:
- Ποιοι κάλυπταν τις εικονικές επιδοτήσεις;
- Ποιοι ωφελήθηκαν πολιτικά ή οικονομικά από αυτό το κύκλωμα;
- Πόσα χρήματα χάθηκαν, και ποιος προστατεύει τους πραγματικά υπεύθυνους;
Γιατί τα λέμε αυτά;
Γιατί δεν υπάρχει εμπιστοσύνη όταν η κάθαρση γίνεται επιλεκτικά. Όταν δεν ακουμπά τους
κορυφαίους. Όταν γίνεται για να προλάβει τις εξελίξεις, όχι να τις φωτίσει.
Ο λαός δεν ζητά “δικαστική πρωτοτυπία”. Ζητά πολιτικό θάρρος και ξεκάθαρες
απαντήσεις.
Η τραγωδία στα Τέμπη, η λεηλασία του ΟΠΕΚΕΠΕ, τα νοσοκομεία που ξεπουλήθηκαν, τα
funds που λυμαίνονται τη χώρα, δεν είναι “εξαιρέσεις”.
Είναι το σύστημα που φτιάχτηκε για να μη φταίει κανείς.
Και όσο αυτό μένει όρθιο, καμία προανακριτική δεν είναι “πρωτοπορία”.
Φίλιππος Χρήστου Καραγιώργης και είμαι μέλος της Περιφερειακής Οργάνωσης Βορείου Αιγαίου του Κινήματος Δημοκρατίας
