Μόνο ο Ροδώνας δεν κάηκε (ακόμη)
Αφενός διότι τα χωράφια μας είναι καθαρισμένα, αφετέρου διότι μείναμε τρεις γείτονες και σβηναμε τις εστίες από τις καύτρες που έφερνε ο άνεμος. Δεν φύγαμε, όπως μας ειδοποιούσε στριγγλώντας το 112 διοτι είμαστε παλαιά μοντέλα κι έχουμε μάθει αλλιώς. Πάντοτε οι άνθρωποι μένανε και σβήνανε τις φωτιές. Τώρα μόλις πιάσει φωτιά, λένε φύγετε. Να καεί το σύμπαν. Καινούρια προσέγγιση.
Προς το παρόν έσωσα το σπίτι μου και το κοτέτσι και το χωράφι μου σβήνοντας μικροεστίες όλη νύχτα με αντλία αλλά κυρίως με φτυάρι και χώμα.
Τώρα σιγοκαίνε κάτι μεγάλες ελιές στο διπλανό μου χτήμα, έχουν πέσει και δέντρα που καίνε ακόμη, κι έχουν κλείσει όλα τα δρομάκια που οδηγούν στο σπίτι μου.
Η μόνη πρόσβαση είναι από τη θάλασσα.
Κατά τα άλλα, η καταστροφή είναι ολική. Ένα απέραντο κάρβουνο.
Το αίτιο γνωστό. Πράσινη ενέργεια, ανεμογεννήτριες, πράσινη μετάβαση, εξορύξεις. Πράσινη πολιτική του κώλου. Η πολιτική του Μητσοτάκη και της ΕΕ παράγει μόνο “πράσινα” κάρβουνα.
Αναμένω σε επιφυλακή για τυχόν αναζωπυρώσεις εδώ που σιγοκαίνε οι ελιές, μη μου κάψουν τελικά το σπιτι.
Η φωτογραφία από σπίτι γειτονικό μου, που έφυγαν νωρίς αρον άρον με τα πιτσιρίκια τους οι άνθρωποι και άφησαν τη μπουγάδα απλωμένη.
Αναφέρει σε ανάρτηση του ο συγγραφέας Γιάννης Μακριδάκης
