Με μεγάλη λύπη παρακολουθώ την οικολογική καταστροφή που βιώνει το νησί μας φέτος όπως και την οδύνη και απόγνωση που ζουν όλοι οι συμπολίτες μας που έχουν επηρεασθεί άμεσα.
Καθώς βιώνουμε την τρίτη ημέρα της φωτιάς τέλη Ιουνίου, μετά την πρώτη μεγάλη φωτιά σε σύσκεψη που συμμετείχαν ο Δήμαρχος Χίου, από απόσταση (διαδικτυακά) οι 2 βουλευτές μας, ο θεματικός Αντιπεριφερειάρχης και οι επικεφαλής από τους φορείς του τουρισμού, από τα ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα και την εστίαση όταν μου ζητήθηκε ο λόγος αναφέρθηκα στο να διαφυλαχθεί η φύση της Βόρεια Χίου από τις φωτιές και ότι πρέπει να υπάρξει πρόληψη καθώς είναι ο τελευταίος ουσιαστικά μεγάλος πνεύμονας του νησιού. Επίσης με άρθρο το περασμένο φθινόπωρο μετά από πεζοπορία στο μονοπάτι από τα Χάλανδρα προς Κέραμο και Λεπτόποδα επίσης είχα αναφερθεί για την απίστευτη ομορφιά αυτού του πράσινου κομματιού της Χίου και να προστατευθεί η Αμανή ως κόρη οφθαλμού.
Δυστυχώς επί της ουσίας ουσιαστική πρόληψη δεν υπήρξε και για να επανέρθει όπως ήταν πριν (και αν…) το περιβάλλον θα περάσουν δεκαετίες.
Δεν θα μπω στην διαδικασία στο που θα πρέπει να αποδοθούν οι ευθύνες, ο κάθε σκεπτόμενος αναγνώστης καταλαβαίνει ποιες είναι οι παθογένειες οι οποίες είναι διαχρονικές και η απόδοση ευθυνών ανύπαρκτη. Αυτό θα πρέπει να αλλάξει επιτέλους κάποτε.
Πριν είναι αργά πρόληψη από τις Αρχές για τα εναπομείναντα πράσινα τμήματα του νησιού.
Τελειώνοντας παραθέτω 3 φωτογραφίες από πεζοπορίες που έγιναν στο βόρειο μέρος του νησιού μέσα σε καταπράσινα μονοπάτια πάνω από τα Φυτά (θέα από το ελατοδάσος προς τα κάτω), από την Μονή Μουνδών μέχρι πλησίον της Βολισσού και από Νέα Ποταμιά μέχρι το κάστρο της Βολισσού.
Με εκτίμηση,
Γιώργος Μυλωνάδης
Πρόεδρος Συλλόγου Ε.Ε.Δ.Δ & Τ.Ε.Κ Χίου
