Καλό ταξίδι Πίτσα………………στην γειτονιά των Αγγέλων
Έφυγε από την ζωή, πλήρης ημερών στην Αθήνα η Καλλιόπη { Πίτσα } Καλαμωτούση, σύζυγος του αείμνηστου Πυγμαλίωνα Καλαμωτούση, από την Καλαμωτή το γένος του Σταμάτη Mισαηλίδη και της Ελένης Ράγκου.
Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει την Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2025 και ώρα 11.30 στην εκκλησία Παναγίας Ελευθερώτριας στην Πολιτεία στην Αθήνα και η ταφή θα γίνει το Σάββατο 4 Οκτωβρίου 2025 και ώρα 11.30 στον οικογενειακό τάφο στο κοιμητήριο του Νεκροταφείου στην Καλαμωτή της Χίου. Παρακαλούνται όσοι την γνώριζαν και όσοι την αγαπούσαν να την συνοδεύσουν στην τελευταία της κατοικία. Ο Θάνατος της σκόρπισε θλίψη στην κοινωνία της Χίου και ιδιαίτερα στην γενέτειρα της στην Καλαμωτή.
Η Πίτσα Καλαμωτούση γεννήθηκε στη Χίο. Ήταν κόρη του Σταμάτη Μισαηλίδη και της Ελένης Ράγκου και αδελφή του αείμνηστου υπουργού και βουλευτή Χίου Γεωργίου Μισαηλίδη. Παππούς της ήταν ο Γεώργιος Ράγκος, επί σειρά ετών πρόεδρος της Καλαμωτής τη δεκαετία του 1930.Το 1946 παντρεύτηκε το Χιώτη Πυγμαλίωνα και έφυγαν για την Αγγλία όπου εργαζόταν ο σύζυγος της.
Είχα την χαρά να την γνωρίσω την δεκαετία του 1960 στις καλοκαιρινές διακοπές της στην Κώμη. Γνώρισα μια φανταστική γυναίκα που ο τρόπος με τον οποίο σε έβλεπε, η κομψότητά της, το ταμπεραμέντο της, η ποιότητα που εξέπεμπε η προσωπικότητά της .σε σκλάβωνε αμέσως.
Η Πίτσα υπήρξε μια όμορφη γυναίκα με έντονη προσωπικότητα. Παντρεύτηκε τον αείμνηστο Πυγμαλίωνα Καλαμωτούση, με τον οποίο απέκτησαν δύο παιδιά την Μάντη και τον Στέλιο τα οποία μετά τον χαμό του συζύγου, τα στήριξε, τα δίδαξε τις αρχές του ήθους, της ευπρέπειας και της ευγένειας φτιάχνοντας τις δικές τους οικογένειες που της χάρισαν επτά εγγόνια και τρία δισέγγονα τα οποία λάτρευε.
Ή Πίτσα ήταν καλόκαρδη και αγαπητή με αγνά αισθήματα και ευγένεια ψυχής. Ήταν σεμνή και καλοπροαίρετη, χαμογελαστή και κεφάτη με αισιόδοξη διάθεση για τη ζωή και τους ανθρώπους. Χαρακτηριστικό της ήταν το γλυκό χαμόγελο της και η ευχάριστη παρουσία της.
Το λιμάνι της ζωής της ήταν το πατρογονικό της σπίτι που επέκτεινε και ανασκεύασε το 1981 και σκέπη της η παρακείμενη εκκλησία της Αγίας Μαρκέλλας στην δυτική παραλία της Κώμης που την σύνδεαν συναισθηματικά, διαχρονικά και ανυπόστατα με τη γραφική αυτή γωνιά της νότιας Χίου.
Η αγάπη της για τη Χίο και για την Καλαμωτή την απέδειξε με προσφορά ενός σημαντικού για την στέγαση του Πανεπιστημίου στη Χίο. Για την Καλαμωτή την απέδειξε όταν παραχώρησε μαζί με τα παιδιά της το οικόπεδο όπου κτίστηκε η εκκλησία του Αγίου Νεκταρίου στο κοιμητήριο της Καλαμωτής. Υπήρξε χορηγός στην έκδοση του βιβλίου { Γυμνάσιο Καλαμωτής 1950 – 2010 } που αφορούσε την ιδιαίτερη πατρίδα της την Καλαμωτή. Επίσης δώρισε το κιβώριο στην Αγία Παρασκευή στην μνήμη του αδελφού της, έχοντας στο ενεργητικό της μεγάλο φιλανθρωπικό έργο.
Στα παιδιά της, στα εγγόνια της, στα δισέγγονα και στους συγγενείς εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια.
Ας είναι αιωνία η μνήμη της και αναπαυμένη η ψυχή της!
Μιχάλης Γ Κανάριος
