[DISPLAY_ULTIMATE_SOCIAL_ICONS]
[masterslider id=”52″]
[masterslider id=”48″]
Πρωτόγνωρα βιώματα:
ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ “ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ”
του Αριστείδη Ζαννίκου
Η καραντίνα (απομόνωση για λόγους υγείας), δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Ούτε και πανδημία
συμβαίνει πρώτη φορά τώρα. Όσοι έχουν ελάχιστες γνώσεις παγκόσμιας ιστορίας, μπορούν να
βεβαιώσουν ότι, πανδημίες έχουν συμβεί άπειρες φορές από τα πανάρχαια χρόνια και, επίσης,
καραντίνες έχουν επιβληθεί παντού προκειμένου να περιορισθεί η εξάπλωση κάποιας
μολυσματικής ασθένειας. Βέβαια, επειδή κάτι ανάλογο αυτού που βιώνουμε σήμερα είχε να
εκδηλωθεί πάνω από εκατό χρόνια, τα αισθήματα φόβου που μας κυριεύουν, δεν έχουν
προηγούμενο. Εξ αυτού του λόγου και οι παραλογισμοί.
Παραλογισμός π.χ. είναι η υποψία ότι, ο κορωνοϊός είναι αποτέλεσμα επιστημονικής έρευνας
που κατατείνει στην “εξόντωση αντιπάλων Κρατών” ή στην “μείωση του πληθυσμού της γης”!!
Παραλογισμός είναι και η, υποβόσκουσα, “πεποίθηση” κάποιων ότι, με πρόσχημα την πανδημία,
κάποιοι βάλθηκαν να “πλήξουν” την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία και την πίστη μας, κλείνοντας τους
Ιερούς Ναούς και απαγορεύοντας την είσοδο των πιστών σ' αυτούς.
Αν και δεν τολμώ να κατατάξω τον εαυτόν μου στους βαθύτατα θρησκευόμενους πιστούς, δεν θα
ένοιωθα ευτυχής να με είχε κατατάξει οποιοσδήποτε στην ομάδα των φανατικών θρησκόληπτων
που, αντιχριστιανικά και εγωϊστικά φερόμενοι, καταφέρονται σκαιώς, προφορικά ή γραπτώς, κατά
πάντων (πιστών, Ιερέων, Μητροπολιτών κ.λ.π.) τους οποίους “δεν χωνεύουν” ή με απόψεις των
οποίων τυγχάνει να διαφωνούν.
Προσωπικά, ως απλός, χριστιανός που όμως του αρέσουν οι υπέροχοι Εκκλησιαστικοί Ύμνοι και
λατρεύει τη σωστή Βυζαντινή μουσική, ομολογώ ότι, όπως εκατοντάδες συνενορίτες μου, έτσι κι
εγώ, νοιώθω άσχημα που δεν θα μπορέσω να ακούσω τους ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας εντός
του Καθεδρικού Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Βροντάδου από τα στόματα του καλλικέλαδου
Εφημέριου μας αιδεσιμωτάτου ιερέως πατρός Ιωάννη Κοντού και των εξαίρετων Ιεροψαλτών μας
Βασίλη Χαμέτη και Πέτρου Μαθιούδη.
Όμως, αποβάλοντας κάθε πικρία, κάθε εγωϊσμό και κάθε διάθεση ανυπακοής, σκέπτομαι ότι,
σήμερα, προέχει να συνταχθώ με τα εκατομμύρια των συνελλήνων και να υπακούσω στις οδηγίες
τόσο της Πολιτείας όσο και της Ιεράς Συνόδου και του Μητροπολίτη μας. Άλλωστε, οι Ιεροί Ναοί
μας θα λειτουργηθούν. Άρα, όπως πάντα, θα ακουστεί το ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ “δεόμεθα υπέρ ελέους,
ΖΩΗΣ, ειρήνης, ΥΓΕΙΑΣ και σωτηρίας” που αφορά όλους τους ανθρώπους, πιστούς και μη.
Ακόμη, οι Ιερείς και οι Διάκονοι, θα δεηθούν “υπέρ ΠΛΕΟΝΤΩΝ, οδοιπορούντων,
ΝΟΣΟΥΝΤΩΝ…” και απευθύνοντας προς τον Ύψιστον ικεσία, θα Του ζητήσουν κάτι γνώριμο και
αυτονόητο λέγοντας: “Μνήσθητι Κύριε και των ΔΙ ΕΥΛΟΓΟΥΣ ΑΙΤΙΑΣ απολειφθέντων
αδελφών ημών”.
Ναι αδελφοί μου ναι συμπατριώτες μου, υπάρχει όντως “ΕΥΛΟΓΗ ΑΙΤΙΑ”, που, φέτος, δεν θα
παραστούμε και δεν θα συμπροσευχηθούμε εντός των Ιερών Ναών μας. Και δεν είναι άλλη παρά η
ανάγκη να προστατευθεί η ΖΩΗ και η ΥΓΕΙΑ όλων μας από έναν θανατηφόρο ιό.
Χωρίς τα δύο αυτά πολύτιμα αγαθά (ζωή και υγεία), είναι αδύνατον να βρεθούμε ξανά εντός των
Ναών προσευχόμενοι εμπρός στο Ιερό Θυσιαστήριο.
Είναι αυτά ακριβώς τα ΑΓΑΘΑ που στοχεύει να προστατεύσει ο εγκλεισμός στα σπίτια μας.
΄Ενας προσωρινός και, σχετικά, ολιγόχρονος εγκλεισμός τον οποίον, όλοι οι υγιείς, ας
αποπειραθούμε να συγκρίνουμε με αυτόν χιλιάδων ασθενών και αναπήρων συνανθρώπων μας, οι
οποίοι, ακόμη και εφ' όρου ζωής, είναι έγκλειστοι εντός οικίας, κατάκοιτοι ή ακόμη και
καθηλωμένοι σε αναπηρικά αμαξίδια στερούμενοι της ευχαρίστησης του εκκλησιασμού.
Επί πλέον, όλοι και όλες που θα παραμείνουμε στα σπίτια μας αυτές τις Άγιες ημέρες, ας φέρουμε
κατά νου όσους και όσες, επειδή η φύση της εργασίας τους το επιβάλει, θα μείνουν μακριά από τις
οικίες τους. Ειδικά εμείς οι Χιώτες, ας σκεφτούμε πόσοι ναυτικοί μας, όπως συμβαίνει διαχρονικά,
θα περάσουν και πάλι αυτές τις μέρες “ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΙ” μέσα σε “σιδερένια επιπλέοντα κλουβιά” σε
θάλασσες ήρεμες ή φουρτουνιασμένους ωκεανούς, ακόμη και αρόδου ή σε ξένα λιμάνια με
απαγόρευση εξόδου λόγω κορωνοϊού.
[masterslider id=”28″]
[masterslider id=”8″]
[masterslider id=”12″]
Αυτοί οι δικοί μας άνθρωποι, οι συγγενείς, οι φίλοι, οι συμμαθητές, οι γείτονες, που, λόγω
επαγγέλματος περνούν χρόνια και χρόνια “έγκλειστοι”, τί να σκέπτονται άραγε όταν
πληροφορούνται ότι, εμείς, οι στεριανοί, άνδρες και γυναίκες, αγανακτούμε επειδή οι Ναοί μας
κλείνουν τις πόρτες και αντιδρούμε για έναν πρόσκαιρο “εγκλεισμό” που, στο κάτω-κάτω, γίνεται
για το καλό μας; Τί να πουν αυτοί οι “αγωγιάτες” των, ανά τον κόσμο, θαλασσών, που, με τη
σημερινή σύνθεση των πληρωμάτων, αν και έχουν δίπλα τους συναδέλφους τους αλλά από ξένα
μέρη, ίσως δεν θα μπορέσουν ούτε την ευχή “ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ” να ανταλλάξουν;
Ας λογικευθούμε λοιπόν, πιστοί και άπιστοι, μικροί και μεγάλοι. Ο καιρός κυλά γρήγορα. Και
τούτη η μεγάλη μπόρα- που δεν μοιάζει με άλλες-θα περάσει.
Ας σκεφτούμε λογικά και ας συμπεριφερθούμε Χριστιανικά. Ας κοιτάξουμε γύρω μας, στον
κοινωνικό μας περίγυρο. Κάποιοι και τώρα σίγουρα έχουν την ανάγκη μας. Φέτος ας νοιώσουμε
την κατάνυξη των Αγίων ημερών παρακολουθώντας τις Ιερές Ακολουθίες από την τηλεόραση.
Ας νοιώσουμε τα αληθινά μηνύματα των Παθών του Κυρίου και της Ανάστασης Αυτού.
Ας ευχηθούμε νοερά υγεία στους ασθενείς, κουράγιο και δύναμη σε γιατρούς και νοσηλευτές,
καλά ταξίδια και καλή επάνοδο στους ναυτικούς μας και ας δεηθούμε “υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης,
υγείας και σωτηρίας, όλων ημών.
Κλείνοντας το σημερινό σημείωμα κρίνω σκόπιμο να παραθέσω μικρό απόσπασμα πρόσφατης
δήλωσης του Οικουμενικού μας Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου:
“…..Από την τήρηση των μέτρων κατά του κορωνοϊού, δεν κινδυνεύει η πίστη αλλά οι
πιστοί… Η πίστη μας είναι ζωντανή και καμία έκτακτη κατάσταση δεν μπορεί να την
περιορίσει…”
Προσυπογράφοντας αυτά τα σοφά λόγια εύχομαι εκ βάθους καρδίας Καλή Μεγαλοβδομάδα και
Καλή Ανάσταση.
