[DISPLAY_ULTIMATE_SOCIAL_ICONS]
[masterslider id=”28″]
ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ “ΑΡΝΗΤΕΣ” ΤΟΥ ΚΟΡΩΝΟΪΟΥ;
του Αριστείδη Ζαννίκου
Ο φίλος Δημήτρης Φρεζούλης, στην στήλη του υπό τον τίτλο “Καθημερινά” και με υπότιτλο
“Κολλήσαμε” (“Αλήθεια” 18-11-2020), αναφέρει την περίπτωση οικογένειας φίλων του κατοίκων
Βορείου Ελλάδας, που, όλοι τους, κόλλησαν κορωνοϊό χωρίς να γνωρίζουν το πώς και το πού. Το
κείμενο του Δημήτρη, κλείνει με τα εξής λόγια:
“Ο κορωνοϊός και ο εξ αυτού κίνδυνος είναι εδώ, παρών και καιροφυλακτεί! Γι' αυτό προσοχή !”
Νομίζω ότι κάθε ΛΟΓΙΚΟΣ άνθρωπος συμφωνεί απόλυτα μαζί του. Όμως τί γίνεται ή μάλλον τί
μπορεί να γίνει με τα “αγύριστα κεφάλια”, δηλαδή τους ουκ ολίγους (εν Ελλάδι αλλά και
παγκοσμίως), ΑΡΝΗΤΕΣ του κορωνοϊού και της μάσκας; Όπως έχει γράψει ο μεγάλος Νίκος
Καζαντζάκης “Σα (αν) δεν φτάσει ο άνθρωπος στην άκρη του γκρεμού, δεν βγάζει στην πλάτη του
φτερούγες να πετάξει”.
“Άβυσσος” λοιπόν (συμπληρώνω εγώ) η ψυχή (και το μυαλό) του ανθρώπου. Κατά το “Βικιλεξικό” με
τη γνωστή φράση “ΑΓΥΡΙΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ”, αναφερόμαστε στον ξεροκέφαλο πεισματάρη που δεν
μεταβάλλει γνώμη με κανένα λογικό επιχείρημα.
Ο Αριστοφάνης (445-386 π.χ.) είχε πει ακριβώς το ίδιο με τη γνωστή φράση “Ου με πείσεις, καν
με πείσης” η οποία αποδίδει τέλεια την πεισματική άρνηση κάποιου να δεχθεί να αλλάξει άποψη
και γνώμη, ακόμη και όταν, ενδόμυχα, καταλαβαίνει ότι έχει άδικο. Κατά το κοινώς λεγόμενο,
“χάνεις τα λόγια σου” κάθε φορά που προσπαθείς, με οδηγό τη λογική, να πείσεις έναν τέτοιο τύπο ότι,
αυτά που λέει ή πιστεύει, είναι τελείως λάθος και αστήρικτα.
Παραφράζοντας ένα στίχο τραγουδιού του συμπατριώτη μας Γιώργου Κοινούση, η απάντηση που
συνήθως λαμβάνεις από ένα “αγύριστο κεφάλι” είναι το “Δεν καταλαβαίνω τίποτα, τίποτα, και ας χάσω
τη ζωή μου τη μισή”.
[masterslider id=”8″]
Το άσχημο και ΑΚΡΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ στην, υπό συζήτηση, περίπτωσή μας, είναι ότι, τα, εν λόγω,
ΑΓΥΡΙΣΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ, δεν κινδυνεύουν απλώς “να χάσουν τη μισή ζωή τους” αλλά να γίνουν φορείς
του ιού, να κολλήσουν ευπαθείς ομάδες πληθυσμού οδηγώντας τους σε οδυνηρή νοσηλεία και αρκετούς
στο θάνατο, επί πλέον δε, να οδηγήσουν σταδιακά το ΕΣΥ σε πλήρη κατάρρευση. Ήδη αυτό συμβαίνει
σε άλλες Χώρες λόγω έλλειψης κλινών κυρίως όμως λόγω ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗΣ
καταπόνησης των γιατρών και των νοσηλευτών, δηλαδή των στυλοβατών κάθε δημόσιου Συστήματος
Υγείας που περιθάλπει όχι μόνο ασθενείς που έχουν προσβληθεί από κορωνοϊό αλλά και από όλες τις
άλλες ασθένειες.
[masterslider id=”48″]
[masterslider id=”12″]
Κλείνω το σημερινό σημείωμα με μια πασίγνωστη, σοφή ρήση του πιό σημαντικού επιστήμονα του
20ου αιώνα, του Άλμπερτ Αϊνστάϊν (1879-1955).
Είχε πει λοιπόν ο, βραβευμένος με βραβείο Νόμπελ Φυσικής, μεγάλος επιστήμονας:
“Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία”!! Λογικά, κάπως έτσι
μπορεί να εξηγήσει κανείς, τη στάση και συμπεριφορά (την άκρως αντικοινωνική έως
εγκληματική) των ΑΡΝΗΤΩΝ του κορωνοϊού και των μέτρων προφύλαξης έναντι αυτού. Δεν
“καταλαβαίνουν τίποτα”, δεν πιστεύουν ούτε και ακολουθούν τις συμβουλές των γιατρών.
΄Ομως, σ' αυτούς θα καταφύγουν και οι ίδιοι σε κάθε περίπτωση ασθενείας τους, όπως ακριβώς
τρέχουμε καθημερινά, μικροί μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες, πλούσιοι και φτωχοί, μορφωμένοι και μη,
άρχοντες και αρχόμενοι.
Ας φροντίσουμε λοιπόν ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ, ώστε, με την υπεύθυνη συμπεριφορά μας, να
προστατεύσουμε εαυτούς, τους δικούς μας ανθρώπους, κάθε συνάνθρωπο αλλά κυρίως τους γιατρούς
και νοσηλευτές μας, δηλαδή τους ΣΩΤΗΡΕΣ ΜΑΣ.
Και κάτι που διάβασα προ ημερών και “τα λέει όλα”: “Όταν βρέχει καρεκλοπόδαρα, δεν περπατάς
αμέριμνος και χωρίς προφύλαξη καταμεσίς του δρόμου. Όταν, σε καιρό πολέμου, γίνεται
βομβαρδισμός, δεν σουλατσάρεις ούτε κάθεσαι αραχτός σε πάρκα και πλατείες. Τρέχεις για σωτηρία
στα καταφύγια. Κάτι παρόμοιο ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ μέχρι να περάσει η
“πολεμική μπόρα του κορωνοϊού”.
Υ.Γ. “Φωναχτά λέμε ΟΧΙ-ΟΧΙ-ΟΧΙ στον εμβολιασμό (υποχρεωτικό)κατά του κορωνοϊού”. Αυτή είναι
δημόσια ανάρτηση του κωμικού Παύλου Χαϊκάλη (πρώην Υφυπουργού των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) που
διαδραμάτισε ρόλο και συνέβαλε στην πτώση της Κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου. Αυτά, για να μην
ξεχνιόμαστε….αλλά και να διδασκόμεθα μικροί- μεγάλοι.
