[hsas-shortcode group=1″” speed=”10″ direction=”left” gap=”50″]
[masterslider id=”28″]
Στα ογδόντα τόσα χρόνια από τον τελευταίο πόλεμο που πλημμύρισε τον πλανήτη στο αίμα και στα δάκρυα η ‘’Δύση’’, δηλαδή ΗΠΑ και Ευρώπη, έχουν στήσει ένα ‘’κάρο΄΄ οργανισμούς για την ασφάλεια. Είτε για αποφυγή θερμής είτε ψυχρής αντιπαράθεσης όπως ο εξοντωτικός οικονομικός ανταγωνισμός.
Έχουμε και λέμε, ΟΗΕ-Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (Ν.Υ.)-ΟΑΣΕ-Οργανισμός για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη (Βιέννη), Σ.Ε.-Συμβούλιο της Ευρώπης (Στρασβούργο), ΝΑΤΟ-Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου (Βρυξέλλες), ΟΟΣΑ-Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (Παρίσι), Διεθνές Δικαστήριο (Χάγη), Διεθνές Νομισματικό Ταμείο-(Ουάσινγκτον), Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (Γενεύη), Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας του Ευξείνου Πόντου (Κωνσταντινούπολη), βεβαίως η Ευρωπαϊκή Ένωση και τόσοι άλλοι.
Με τέτοιο όγκο παραγωγής ‘’σοφίας’’ από τόσους και τόσους ειρηνοποιούς οργανισμούς και ηγέτες θα περίμενε η ανθρωπότητα μηδενική ή έστω μικρής έκτασης εντάσεις και έκρηξη βιώσιμης ανάπτυξης.
Φευ!! Έχει υπενθυμίσει η δημοσιογραφική πένα αυτό το διάστημα πλήθος πολεμικών συγκρούσεων, διχοτόμηση χωρών, δικτατορίες, εμφυλίους, την ασυμφωνία για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής κλπ.
Ελπίδα που εξανεμίστηκε γρήγορα προέκυψε από την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Αντί η Ευρώπη να προσελκύσει τη Ρωσία, εκεί όπου άλλωστε αυτή ανήκει, έγιναν τα πάντα για να καταστεί εκ νέου φοβερός αντίπαλος.
[masterslider id=”48″]
[masterslider id=”12″]
Και αναρωτιέται η αθώα κοινή γνώμη αφού εξαρχής ήταν στρατηγική της ‘’Δύσης’’ η Ρωσία να καταστεί ξανά εχθρικός πόλος γιατί έμπαινε όλο και περισσότερο στο στόμα της;
Και αν αυτό έγινε από ανάγκη για υδρογονάνθρακες γιατί η Ε.Ε. δεν εγγυήθηκε έμπρακτα εδώ και χρόνια την ασφάλεια της Ελλάδας, ως χώρα μέλος της, προκειμένου να εξορύξει τους υδρογονάνθρακες του Αιγαίου και της Νότιας Κρήτης; γιατί δεν στήριξε αποφασιστικά τον East med για τα υγραέρια της ανατολικής Μεσογείου;
Το ξημέρωμα της 24ης Φεβρουαρίου έφερε στο φως την οδυνηρή πραγματικότητα για τον επιτελικό σχεδιασμό της Ευρώπης στους πιο κρίσιμους στρατηγικής σημασίας τομείς, στην ενεργειακή και στρατιωτική ασφάλεια.
Τούτων δοθέντων, δυο πράγματα μπορεί να υποθέσει κανείς: ή η ανικανότητα της ευρωπαϊκής πολιτικής elite να διεκδικήσει ρόλο παγκόσμιου παίκτη είναι να διδάσκεται στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα ή ότι αυτή η αναταραχή σχεδιάσθηκε με επιμέλεια για την (επ)ανάκαμψη των ΗΠΑ.
Ο δυτικός αμυντικός μηχανισμός στην πρώτη αναμέτρηση επί του πεδίου με τον «εχθρό» φαίνεται να υποχωρεί ‘’συντεταγμένα’’. Είναι βέβαιο ότι με την λήξη (εκτιμώ σύντομα) της κρίσης θα επανεξετασθούν πολιτικές και γεωπολιτικές σχέσεις.
Είναι για εμπιστοσύνη;
Η Ελλάδα, καθαρός σύμμαχος, μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στην αντιμετώπιση των κρίσιμων ευρωπαϊκών προβλημάτων που προαναφέραμε. Διαθέτει ισχυρές ενδείξεις ύπαρξης εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων και ισχυρές ένοπλες δυνάμεις. Δικαιούται απόλυτα αιτιολογημένα να διεκδικήσει στην Ευρώπη πρωταγωνιστικό ρόλο στην νέα τάξη πραγμάτων.
Σταύρος Γ. Μιχαηλίδης
Υποναύαρχος (ε.α.) Λ.Σ.
[DISPLAY_ULTIMATE_SOCIAL_ICONS]
