[hsas-shortcode group=1″” speed=”10″ direction=”left” gap=”50″]
[masterslider id=”28″]
Ανάγνωση της Ιλιάδας. Στα βότσαλα της Δασκαλόπετρας
Ανάγνωση της Ιλιάδας. Στα βότσαλα της Δασκαλόπετρας, στα ίχνη του Ομήρου. Πανσέληνος Αυγούστου. Απλότητα και μαγεία. Στη Χίο. Με θέα τη Μικρά Ασία, στα μέρη που ταξίδεψε ο Όμηρος….Και μεις, μια χούφτα άνθρωποι, ένα ετερόκλητο κοινό (εκπαιδευτικών, πανεπιστημιακών, μαθητών, υπερηλίκων, απλών ανθρώπων που δεν σχετίζονται με τα γράμματα ή τις φιλολογίες και τις λογοτεχνίες…μα σε αυτούς δεν απευθυνόταν κι ο Όμηρος όταν επικοινωνούσε τα έπη του; ) παραδοθήκαμε άνευ όρων στην ομορφιά των στίχων της Ιλιάδας.
Για μένα προσωπικά ήταν τόσο μα τόσο συγκινητικό να κάθομαι στα βότσαλα περιτριγυρισμένη από μαθητές (το πιο όμορφο , βιωματικό μάθημα Ιλιάδας που θα μπορούσα να ονειρευτώ, να μιλάει μόνο ο Όμηρος…κι ο εκπαιδευτικός να σιωπά για τα άρρητα , κι οι μαθητές να ακούν….επιτρέψτε μου την ύβρι, αυτός είναι ο ορισμός του διδάσκω…) και αγαπημένα πρόσωπα, συγγενικά και μη. Είμαι ευγνώμων στον Σταύρο Σπυράκη για την παρότρυνση και ευχαριστώ όλους όσους βοήθησαν, την Λιάνα, την Μαίρη, που προθυμοποιήθηκε να ηχογραφήσει τις αναγνώσεις….και σε όσους παραβρέθηκαν εύχομαι ν΄αντηχούν πού και πού τα λόγια του Ομήρου στη ζωή τους γιατί τα λέει όλα ο Όμηρος και είναι διαχρονικός.
Ενδεικτικοί στίχοι που αγγίζουν πάντοτε….και διδάσκουν….
«Ψάλλε θεά τον τρομερό θυμό του Αχιλλέως» Ραψωδία Α
«Υιέ μου τι σ΄ανάσταινα τον πικρογεννημένον;» Ραψωδία Α
«Κρίμα δεν έχουν οι Αχαιοί, δεν έχουν κρίμα οι Τρώες
Χάριν ομοίας γυναικός τόσον καιρό να πάσχουν. Τωόντι ομοιάζει ωσάν θεάς η τρομερή θωριά της αλλά κι ως είναι ασύγκριτη καλύτερα να φύγει παρά να μείνει συμφορά σ΄εμάς και στα παιδιά μας.» Ραψωδία Γ
«Ίδια λαλιά δεν είχαν όλοι τους μηδέ μιλούσαν όμοια, τι ήταν το ασκέρι χιλιομάζωχτο κι οι γλώσσες μπερδεμένες.» Ραψωδία Δ
«Οιμέ! Θα σ΄αφανίσει τούτη η τόλμη σου ω τρομερέ.»
«Έκτορ, εσύ είσαι δι’ εμέ πατέρας και μητέρα, συ αδελφό, συ ανθηρός της κλίνης σύντροφός μου.»
«Όλα τα αισθάνομαι κι εγώ γυνή μου, αλλά φοβούμαι και των ανδρών το πρόσωπο και των σεμνών μητέρων, αν μ΄έβλεπαν ως άναδρος να φεύγω από την μάχην.» Ραψωδία Ζ
«Ας παύσωμεν δια σήμερον της μάχης τον αγώνα…Ενύχτωσε. Είναι καλό στη νύχτα να υπακούμεν.» «Στης διχόνοιας πιάσθηκαν τον φονικό αγώνα και πάλιν ομογνώμησαν κι ως φίλοι εχωρισθήκαν.» Ραψωδία Η
«Ίσα τιμάτ΄ο άναδρος με τον ανδρειωμένον. Πολλά κι αν πράξεις και άνεργος αν μείνεις, αποθνήσκεις.» «Αλλ΄η ψυχή μας λάφυρο δε γίνεται, ούτε κτήμα…» Ραψωδία Ι
«Ποια τύφλωσις! Αν φύλαγε τον λόγον του Αχιλλέως, την μοίραν θα εξεύφευγε την μαύρη του θανάτου» Ραψωδία Π
«Αχ δυστυχισμένα, γιατί να σας δώσουμε στον βασιλιά Πηλέα, αυτός ένας θνητός, κι εσείς αγέραστα κι αθάνατα. Μήπως για να γνωρίσετε τον πόνο μαζί με τους δύσμοιρους ανθρώπους; Γιατί από όλα τα πλάσματα που ανασαίνουν και σαλεύουν πάνω στη γη κανένα δεν είναι πιο θλιβερό από τον άνθρωπο.» Ραψωδία Ρ
«Κι έπλασε πρώτα δυνατήν ασπίδα και μεγάλην, όλην με τέχνην και τριπλόν λαμπρόν τριγύρω κύκλον.» Ραψωδία Σ
«Άπρεπα εγώ το σώμα σου δεν θα χαλάσω, αν ίσως μου δώσει ο Δίας δύναμιν και την ζωήν σου πάρω.» «Μη μου προσφέρεις σύμβασες ω Έκτορ μισητέ μου, λεοντάρια και άνθρωποι ποτέ δεν όμοσαν ειρήνην» Ραψωδία Χ
«Αλλ΄εκεί όπου ο τράχηλος χωρίζει από τον ώμον και όπου μ΄απίστευτην ροπήν σβήν΄η ψυχή του ανθρώπου, εκεί τον λόγχισ΄ ο Αχιλλεύς.» Ραψωδία Χ
«Αλλ΄ έλα τώρα κάθισε, και, αν και λυπημένοι, τους πόνους τώρ΄ ας κλείσομεν στα βάθη της ψυχής μας» Ραψωδία Ω
«…Κι εγώ είμαι ελεεινότερός του, πόπαθ΄ αυτό που άλλος θνητός δεν έχει πάθει ακόμη, του ανδρός όπου μ΄ορφάνεψε το χέρι να φιλήσω» Ραψωδία Ω
, στα ίχνη του Ομήρου. Πανσέληνος Αυγούστου. Απλότητα και μαγεία. Στη Χίο. Με θέα τη Μικρά Ασία, στα μέρη που ταξίδεψε ο Όμηρος….Και μεις, μια χούφτα άνθρωποι, ένα ετερόκλητο κοινό (εκπαιδευτικών, πανεπιστημιακών, μαθητών, υπερηλίκων, απλών ανθρώπων που δεν σχετίζονται με τα γράμματα ή τις φιλολογίες και τις λογοτεχνίες…μα σε αυτούς δεν απευθυνόταν κι ο Όμηρος όταν επικοινωνούσε τα έπη του; ) παραδοθήκαμε άνευ όρων στην ομορφιά των στίχων της Ιλιάδας.
Για μένα προσωπικά ήταν τόσο μα τόσο συγκινητικό να κάθομαι στα βότσαλα περιτριγυρισμένη από μαθητές (το πιο όμορφο , βιωματικό μάθημα Ιλιάδας που θα μπορούσα να ονειρευτώ, να μιλάει μόνο ο Όμηρος…κι ο εκπαιδευτικός να σιωπά για τα άρρητα , κι οι μαθητές να ακούν….επιτρέψτε μου την ύβρι, αυτός είναι ο ορισμός του διδάσκω…) και αγαπημένα πρόσωπα, συγγενικά και μη. Είμαι ευγνώμων στον Σταύρο Σπυράκη για την παρότρυνση και ευχαριστώ όλους όσους βοήθησαν, την Λιάνα, την Μαίρη, που προθυμοποιήθηκε να ηχογραφήσει τις αναγνώσεις….και σε όσους παραβρέθηκαν εύχομαι ν΄αντηχούν πού και πού τα λόγια του Ομήρου στη ζωή τους γιατί τα λέει όλα ο Όμηρος και είναι διαχρονικός.
Ενδεικτικοί στίχοι που αγγίζουν πάντοτε….και διδάσκουν….
«Ψάλλε θεά τον τρομερό θυμό του Αχιλλέως» Ραψωδία Α
«Υιέ μου τι σ΄ανάσταινα τον πικρογεννημένον;» Ραψωδία Α
«Κρίμα δεν έχουν οι Αχαιοί, δεν έχουν κρίμα οι Τρώες
Χάριν ομοίας γυναικός τόσον καιρό να πάσχουν. Τωόντι ομοιάζει ωσάν θεάς η τρομερή θωριά της αλλά κι ως είναι ασύγκριτη καλύτερα να φύγει παρά να μείνει συμφορά σ΄εμάς και στα παιδιά μας.» Ραψωδία Γ
«Ίδια λαλιά δεν είχαν όλοι τους μηδέ μιλούσαν όμοια, τι ήταν το ασκέρι χιλιομάζωχτο κι οι γλώσσες μπερδεμένες.» Ραψωδία Δ
«Οιμέ! Θα σ΄αφανίσει τούτη η τόλμη σου ω τρομερέ.»
«Έκτορ, εσύ είσαι δι’ εμέ πατέρας και μητέρα, συ αδελφό, συ ανθηρός της κλίνης σύντροφός μου.»
«Όλα τα αισθάνομαι κι εγώ γυνή μου, αλλά φοβούμαι και των ανδρών το πρόσωπο και των σεμνών μητέρων, αν μ΄έβλεπαν ως άναδρος να φεύγω από την μάχην.» Ραψωδία Ζ
«Ας παύσωμεν δια σήμερον της μάχης τον αγώνα…Ενύχτωσε. Είναι καλό στη νύχτα να υπακούμεν.» «Στης διχόνοιας πιάσθηκαν τον φονικό αγώνα και πάλιν ομογνώμησαν κι ως φίλοι εχωρισθήκαν.» Ραψωδία Η
«Ίσα τιμάτ΄ο άναδρος με τον ανδρειωμένον. Πολλά κι αν πράξεις και άνεργος αν μείνεις, αποθνήσκεις.» «Αλλ΄η ψυχή μας λάφυρο δε γίνεται, ούτε κτήμα…» Ραψωδία Ι
«Ποια τύφλωσις! Αν φύλαγε τον λόγον του Αχιλλέως, την μοίραν θα εξεύφευγε την μαύρη του θανάτου» Ραψωδία Π
«Αχ δυστυχισμένα, γιατί να σας δώσουμε στον βασιλιά Πηλέα, αυτός ένας θνητός, κι εσείς αγέραστα κι αθάνατα. Μήπως για να γνωρίσετε τον πόνο μαζί με τους δύσμοιρους ανθρώπους; Γιατί από όλα τα πλάσματα που ανασαίνουν και σαλεύουν πάνω στη γη κανένα δεν είναι πιο θλιβερό από τον άνθρωπο.» Ραψωδία Ρ
«Κι έπλασε πρώτα δυνατήν ασπίδα και μεγάλην, όλην με τέχνην και τριπλόν λαμπρόν τριγύρω κύκλον.» Ραψωδία Σ
«Άπρεπα εγώ το σώμα σου δεν θα χαλάσω, αν ίσως μου δώσει ο Δίας δύναμιν και την ζωήν σου πάρω.» «Μη μου προσφέρεις σύμβασες ω Έκτορ μισητέ μου, λεοντάρια και άνθρωποι ποτέ δεν όμοσαν ειρήνην» Ραψωδία Χ
«Αλλ΄εκεί όπου ο τράχηλος χωρίζει από τον ώμον και όπου μ΄απίστευτην ροπήν σβήν΄η ψυχή του ανθρώπου, εκεί τον λόγχισ΄ ο Αχιλλεύς.» Ραψωδία Χ
«Αλλ΄ έλα τώρα κάθισε, και, αν και λυπημένοι, τους πόνους τώρ΄ ας κλείσομεν στα βάθη της ψυχής μας» Ραψωδία Ω
«…Κι εγώ είμαι ελεεινότερός του, πόπαθ΄ αυτό που άλλος θνητός δεν έχει πάθει ακόμη, του ανδρός όπου μ΄ορφάνεψε το χέρι να φιλήσω» Ραψωδία Ω, αναφέρει η καθηγήτρια Κυριακή Βαγιανου σε σχετική ανάρτηση της.
[masterslider id=”48″]
[masterslider id=”12″]
[DISPLAY_ULTIMATE_SOCIAL_ICONS]
