[DISPLAY_ULTIMATE_SOCIAL_ICONS]
[masterslider id=”28″]
Αγαπητέ σύντροφε Αλέξη σε χαιρετώ,
Τούτα τα λίγα λόγια, τα γράφω συγκινημένος και καταχαρούμενος. Θέλω να σου πω πολλά
μπράβο για αυτά που είπες στη Θεσ/νίκη την Κυριακή 20 του Σεπτέμβρη. Τούτη τη φορά, το
Κυριακάκι τόκαμες με τα κρομμυδάκια. Του χρειαζότανε ένα καταχέρισμα, μιας και τελευταία, έχει
πάρει πολύ ψηλά τον αμανέ. Καλού – κακού όμως πρόσεχε, γιατί, όπως είπες κι εσύ προ καιρού, ο
Κυριάκος είναι πονηρός πολιτευτής. Τί πονηρός; Εγώ θάλεγα παμπόνηρος. Ας μην ξεχάνομενε ότι
είναι βέρος Μητσοτάκης. Γι' αυτό, κατά που λε και μια παροιμία, “φύλαγε τα ρούχα σου για να΄χεις
τα μισά”.
Είδες ήντα εγίνηκε με τους Σκοπιανούς; Πονηρά – πονηρά, σε σπρώξανε οι Αμερικάνοι και η
Μέρκελ να τα βρεις μαζί τος και να βγάλεις τα κάστανα αφ' τη φωτιά. Έτσι, ενώ οι Δεξιοί το
παίζανε πατριώτες και αντίθετοι, το μάρμαρο το πληρώσαμενε εμείς του ΣΥΡΙΖΑ. Και τώρα,
νάσου το Κυριακάκι, σά να μη τρέχει τίποτα, να τραπεζώνει, μέσ' την καλή χαρά, τον Ζάεφ. Είπες
τίποτις; Γι΄αυτό δεν θέλω να σε ξανακούσω Αλέξη μου να ξεστομίσεις αυτό που είπες προ καιρού,
ότι δηλαδή, “αν ο Μητσοτάκης δεν μπορεί, εδώ είμαστε για να βγάλουμε ξανά τα κάστανα αφ' τη
φωτιά”.
Δηλαδή σύντροφε, αν κατάλαβα καλά, μια ζωή θα το παίζεις καστανάς της Ελλάδας; Ούτε
κάστανα να ξαναβγάλεις αφ΄τη φωτιά ούτε και το φίδι αφ΄την τρύπα, γιατί μας βλέπω να φτάνομε
στα ποσοστά του Βελόπουλου και του Βαρουφάκη. Τα σημερινά προβλήματα (Ερντογάν,
κορωνοϊός, οικονομία, καταστροφές) ας τα λύσει ο Κυριάκος αφού ευτόν εψήφισενε ο κόσμος. Το
μόνο που αξίζει να του λέμενε είναι η παροιμία “εδώ σε θέλω κάβουρα, να πορπατείς στα
κάρβουνα”, και μάλιστα ξυπόλητος σαν τους αναστενάρηδες. Οι πατούσες του στο τέλος θα
καταντήσουνε σαν καρβουνιασμένες μπριζόλες. Γι' αυτό σου λέω, σαν πιό μεγάλος σου, στο εξής,
“άκου, βλέπε και μη πολυμιλάς”. Έτσι θα πάψουνε και κάποιοι κακόβουλοι – καλή ώρα σαν τη
γυναίκα μου – να λένε “κοίτα τώρα ποιός μιλά”. Φαντάζομαι να πιάνεις τα λόγια μου, όπως πιάνεις
πουλιά στον αγέρα. Άφεις λοιπόν τον Κυριάκο να βουρλίζεται και να βράζει με το ζουμί του. Είναι
η μοίρα των Μητσοτάκηδων.
Και κάτι ακόμη. Όπως και σε άλλα ζητήματα, έτσι και τώρα, να ακούς τον σερέτη και ζόρικο
Κρητικό, τον σύντροφο τον Πολάκη, που επιμένει ότι πρέπει να αποκαλείς τον Κυριάκο ως τον πιο
μεγάλο πολιτικό απατεώνα της Ελλάδας. Αυτό θα πει σκληρή αντιπολίτευση και όχι τα
σαλιαρίσματα του Τσακαλώτου που είπενε ότι είναι λάθος να λέμενε απατεώνες τους αντιπάλους
μας.
[masterslider id=”48″]
Σιγά τώρα μην αρχίσομενε να στέλομενε και λουλούδια στο Μητσοτάκη που μας επήρενε τη
μπουκιά από το στόμα με τις πονηριές του.
Σύντροφε, αν κάτι με διαβολίζει και με βγάζει από τα ρούχα μου, είναι η χαρά και η αγαλίαση του
Ερντογάν επειδή έχει τώρα απέναντί του τον Κυριάκο. Πρέπει να πετά στους εφτά ουρανούς όσο
σκέφτεται πόσο δύσκολη θα τούχες κάμει τη ζωή, αν ήσουνα εσύ τώρα στο τιμόνι της Ελλάδας. Θα
τούχες κάμει τη μούρη κρέας. Γι' αυτό σου λέω, πολύ τυχερός ο λωλός της γειτονιάς. Πού θα πα
όμως; Έχει ο καιρός γυρίσματα, “καιρός φέρνει τα λάχανα καιρός τα παραπούλια”, που λε η
παροιμία. Αργά ή γρήγορα θάρτει και για τον Ερντογάν η ώρα που θα λογαριαστεί μαζί σου. Και
τότε θα δει πόσα απίδια βάζει ο σάκος. Τότε είναι που θα δύσει και το δικό του αστέρι.
Μιάς και είπα Αλέξη αστέρι, συμπάθα με που θα σου το πω, αλλά το άστρο που εδιάλεξες για
καινούριο σήμα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μου αρέσει καθόλου. Ούτε που μπορώ να μαντέψω με τίλος
σχηματίζουνε αστέρι το Σίγμα και το Ύψιλον. Τα μόνα σωστά γράμματα είναι το Γιώτα και το
Ζήτα. Το Ρο, μπάζει από κάτω από την κούρμπα του. Το Άλφα είναι κουτσουρεμένο στη μέση.
Άφεις πια το Σίγμα και το Ύψιλον. Θυμίζουνε κολυβογράμματα και ορνιθοσκαλίσματα σαν ευτά
που γράφουνε τα παιδάκια στο νηπιαγωγείο, για να μη σου πω ότι τα σουσουμιάζω σαν
μεθυσμένους που παραπατούνε και απλώνουνε τα χέρια τος για ισορροπία. Ας είναι όμως. Ας
ξεχαστεί και αυτή η στραβοτιμονιά και ας πάμενε στα ζουμερά.
[masterslider id=”48″]
Όπως σούγραψα και στην αρχή, η συνέντευξή σου ήτανε πολύ καλή τουλάχιστο μέχρι εκεί που
ήκουσα, γιατί Αλέξη μου, για να σου πω την πάσαν αλήθεια, από κάποια στιγμή και μετά, όπως
τάλεγες σιγανά και νανουριστικά, με πήρενε ο ύπνος στον καναπέ. Όταν εξύπνησα, είδα τη γυναίκα
μου να τελειώνει το ξεθέρμισμα και τη ρώτησα αν ήκουσενε τα υπόλοιπα που είπες μιάς και η
τηλεόραση ήπαιζενε ακόμη.
Ανέστη μου, είχα το κουράγιο και την υπομονή να τα ακούσω όλα. Ο Αλέξης σου μας
ήταξενε πάλι, τον κάμπο με τα λούλουδα και τον ουρανό με τ' άστρα. Με λίγα λόγια Ανέστη
και κατά που λε η παροιμία, “ο γέρος κι αν εγέρασε κι' άσπρισε το μαλλί του, ούτε τη
γνώση άλλαξε ούτε την κεφαλή του”. Αυτό ταιριάζει γάντι στον σύντροφό σου Ανέστη, που
έχει μάθει με τα λόγια να κτίζει ανώγια και κατώγια. Και αφού θες να τα ακούσεις
μεσημεριάτικα, άκου και τούτο :
Ο Αλέξης και ο Κατρούγκαλος, οι συντρόφοι σου, μας εκόψανε και άλλο τις συντάξεις,
όμως το Κυριακάκι όπως το λές ειρωνικά, θα μας τα γυρίσει πίσω και θα μας τα δώκει τον
Οκτώβρη αναδρομικά μπας και βουλώσομενε καμιά τρύπα. Έχεις να πείς τίποτις αντρούλη
μου;
Αλέξη, για να πω το κρίμα μου, δεν ήβγαλα τσιμουδιά. Το βούλωσα κανονικά. Όπως σου
ξανάγραψα και άλλη φορά, η γυναίκα μου δεν σε συμπαθεί. Τι να κάμω; Εκείνη και οι όμοιοί της
το δρόμο τους κι εμείς οι αριστεροί το δικό μας.
Εδώ σε αφήνω για σήμερα. Τους χαιρετισμούς μου στην αγαπητή μου Περιστέρα και πολλά φιλιά
στα αξιαγάπητα παιδάκια σας. Και πάλι σου ξαναλέω, προσοχή στον Κυριάκο αλλά και στον κορωνοϊό.
Με συντροφικούς χαιρετισμούς από τη Χίο ο μπάρμπα Ανέστης
Γράμμα στον Αλέξη από τον μπάρμπα Ανέστη
αντιγραφέας Αριστείδης Ζαννίκος
[masterslider id=”52″]
