[masterslider id=”28″]
Γράμμα στον Αλέκο Φλαμπουράρη από τον μπάρμπα Ανέστη
αντιγραφέας Αριστείδης Ζαννίκος
Σύντροφε Αλέκο σε χαιρετώ,
Τούτο το γράμμα σου το γράφω για δυό λόγους. Κατά πρώτον σύντροφε είμαι πολύ
νευριασμένος μιάς και δεν μπορούμενε να πάρομενε τα πάνω μας παρά τα απανωτά στραπάτσα του
Κυριάκου.
Τούτο το τελευταίο πάλι, με το Κόμμα μας να σηκώνει την επαναστατική παντιέρα επειδή, για
λίγες μέρες, δεν είχανε ρεύμα στα Βόρεια Προάστια της Αθήνας, εσύ Αλέκο μου το βρίσκεις
σωστό; Δεν σου λέω, ανθρώποι είναι κι ευτοί και εγώ δεν έχω τίποτις μαζί τος. 'Ομως μη μου πεις
ότι είναι τίποτα φτωχαδάκια. Για να κτίσουνε τις σπιταρόνες τους σ' ευτά τα εξοχικά μέρη, δηλαδή
μέσα στα πεύκα του δάσους, σίγουρα θάχουνε το κάτιτίς τους. Και μόνο που ακούς τις ονομασίες,
καταλαβαίνεις ήντα πορτοφόλι βαστούνε.
Εκάλη, Πεύκη, Δροσιά, Φιλοθέη,Ανοιξη, Ροδόπολη, Κρυονέρι, Μελίσσια, Κηφισιά, Πεντέλη και
τράβα κορδόνι. Εδιαλέξανε περιοχές όμορφες για νάχουνε μπόλικο καθαρό αγέρα αλλά και την
ησυχία τος μακριά αφ’τους παρακατιανούς. Αραγε κανείς τος δεν ήβλεπενε τα πανύψηλα δέντρα
σύριζα στα σπίτια τος και δίπλα στα καλώδια της ΔΕΗ; Δεν τος ήκοψενε η γκλάβα ότι, κάποια
κακιά ώρα, με αγέρα, φωτιά ή με πολύ χιόνι, θα γίνει το κακό;
Εξοδέψανε, όλοι ευτοί οι ματσωμένοι, περιουσίες για να αγοράσουνε οικόπεδα μέσα στα δάση
και να κτίσουνε πανάκριβα σπίτια. Τί θα τος εκόστιζενε να αγοράσουνε και μια γεννήτρια για ώρα
ανάγκης ώστε νάχουνε τη θέρμανσή τος, ρεύμα στην κουζίνα για το φαγητό και την καφετιέρα για
τον ιδιαίτερο καφέ τος;
Γιατί κανένας τος δεν ήκαμενε ευτό που, κι εγώ ο αγράμματος και φτωχός, έχω κάμει με το
στεφάνι μου; Τρία λουξάκια της μπαταρίας για ώρα ανάγκης και δυό μποτιλάκια, δηλαδή γκαζάκια,
για ένα βραστικό, έναν καφέ, ακόμη και ένα ζεστό τραχανά έτσι και κοπεί για ώρες το ρεύμα.
Τέλος πάντων Αλέκο, το μάρμαρο και τούτης της υπόθεσης, θα το πληρώσομενε πάλι εμείς της
επαρχίας. Από μας θα κόψουνε κοντύλια για να βάλουνε εκεί υπόγεια τα καλώδια αφού, τα δέντρα
που έχουνε όλοι οι ματσωμένοι μέσα στα οικόπεδά τος, ούτε οι ίδιοι θα τα κουτσουρέψουνε ποτέ
ούτε και τα Δασαρχεία και οι οικολόγοι θα πούνε ναι στο κόψιμο.
Εκείνο που εμένα με θυμώνει σύντροφε, είναι ότι επήραμενε απάνω μας και αυτό το θέμα, λες
και θα γίνουνε ψηφοφόροι μας οι κάτοικοι των Βορείων Προαστίων. Δε σου λέω, τον Μητσοτάκη
θα τον έχουνε πια στην μπούκα του κανονιού. Όμως, εμείς, την ψήφο τος, δεν θα την δούμενε ούτε
με το κιάλι. Εκτός Αλέκο μου κι αν έχομενε-δηλαδή το Κόμμα-κρυφούς φίλους, Βορείων
Προαστίων και μεις οι παρακατιανοί δεν το γνωρίζομενε. Αν είναι έτσι, καλώς καμωμένα όλα.
Κερδισμένοι σίγουρα θάβγουνε ο πονηρός ο Βελόπουλος και ο Τράγκας, που θα γίνει λε κι ευτός
αρχηγός Κόμματος. Τί να πω σύντροφε; Λες να μας βγει σε καλό, αν όλοι ευτοί κόψουνε ψήφους
από το Μητσοτάκη; Λες να γίνει κανένα θαύμα; Μακάρι και πάλι μακάρι.
Το δεύτερο που θέλω να σου γράψω είναι ότι, τελικά, επήρα τη μεγάλη απόφαση και ήκαμα το
εμβόλιο μιας και έχω καβατζάρει τα 85. Όπως σούχα γράψει προ καιρού, είχα το φόβο μη τυχόν και
μαδήσει το μουστάκι μου. Κάτι τέτοιο είχα ακούσει και γι αυτό ήμουνε δισταχτικός. ΄Ομως, όλα
επήγανε καλά. Δεν σου κρύβω ότι λιγάκι εφοβήθηκα τούτες τις μέρες με όσα εκουστήκανε για
παράλυση των ποδαριών κάποιων στην Κέρκυρα. Μάλλον όμως ήτανε κόλπα πονηρά για άλλους
λόγους. Κόλπα, ξεκόλπα, κάποιοι δικοί μας έχουνε σπείρει αρακά και άντε τώρα να τος κάμεις
κουράγιο μπας και ξεπεράσουνε το φόβο τος. Ας είναι όμως, στο τέλος θα το κάμουνε όσο
βλέπουνε ήντα γίνεται κάθε μέρα σ' όλον τον κόσμο από τον κορωνοϊό.
Αλέκο, τώρα που σου γράφω, η γυναίκα μου με τριγυρίζει σαν λιλικιά για να δει ποιανού γράφω.
Μάλιστα με ρώτησενε αν θυμούμε ήντα μέρα είναι σήμερα, λες κι έχω ξεμωραθεί και δεν ηξέρω.
– Κυριακή είναι βρε γυναίκα, της είπα. Και άκου τώρα την απάντησή της.
– Να γράψεις στους συντρόφους σου ότι, σήμερα, 21 του Φλεβάρη, είναι η αρχή του Τριωδίου που
βαστά 70 μέρες, δηλαδή μέχρι το Πάσχα. Και να τος θυμήσεις ότι, σήμερα είναι η Κυριακή του
Τελώνη και του Φαρισαίου,όλων των Φαρισαίων και υποκριτών, όπως τους αποκάλεσενε ο
Χριστός μας. Η θρησκεία μας αντρούλη μου, μας λε ότι, ευτές τις εβδομήντα μέρες, καλό είναι να
σκεφτούμενε όλοι τα λάθη και τις αμαρτίες μας, μπας και μετανοήσομενε, μιας και ο Χριστός, όλα
μπορεί να τα συχωρέσει όχι όμως τις υποκρισίες των Φαρισαίων. Αυτό λοιπόν να τος γράψεις.
Αλέκο μου, την ήφηκα να τα πει για να ξεθυμάνει, χωρίς όμως να καταλάβω γιατί, σώνει και
καλά, ήθελενε να τα γράψω εσένα. Ας είναι.
Καλές απόκριες να περάσομενε, με υγεία και κόντημα του Κυριακακιού.
Τους χαιρετισμούς μου σε όλους τους συντρόφους. Ιδιαιτέρως στον Αλέξη μας. Καλόν αγώνα.
Σε χαιρετώ συντροφικά
ο μπάρμπα Ανέστης από τη Χίο.
[masterslider id=”48″]
[masterslider id=”12″]
[DISPLAY_ULTIMATE_SOCIAL_ICONS]
