[masterslider id=”28″]
Επεξήγηση σε Ευαγγελική περικοπή
Η ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΗ ΑΜΑΡΤΙΑ (Ματθ. ΙΒ΄, 31-32)
Του Γεωργίου Φωτ. Παπαδόπουλου- Master Ορθόδοξης θεολογίας
Στο 12ο κεφάλαιο και τους στίχους 31-32 του κατά Ματθαίον Αγίου Ευαγγελίου, γίνεται λόγος για μια αμαρτία ασυγχώρητη. Ποια είναι η αμαρτία αυτή; Τι θέλουν να επισημάνουν οι δυο αυτοί στίχοι; Ας επιχειρήσουμε να τους αναλύσουμε ακροθιγώς.
<<Δια τούτο λέγω υμίν, πάσα αμαρτία και βλασφημία αφεθήσεται τοις ανθρώποις, η δε του Πνεύματος βλασφημία ουκ αφεθήσεται τοις ανθρώποις. Και ος αν είπη λόγον κατά του υιού του ανθρώπου, αφεθήσεται αυτώ. Ός δ΄αν είπη κατά του Πνεύματος του Αγίου, ουκ αφεθήσεται αυτώ ούτε εν τω νυν αιώνι ούτε εν τω μέλλοντι>> (Ματθ. ΙΒ΄, 31-32)
<<Γι΄ αυτό σας λέω ότι, κάθε αμαρτία και βλασφημία θα συγχωρεθεί στους ανθρώπους, εφόσον μετανοήσουν. Η δε βλασφημία εναντίον του Αγίου Πνεύματος (το να διαβάλει -δηλαδή- κάποιος τον Θεό, από εσωτερική πώρωση και με επίγνωση να αποδίδει τα έργα του Αγίου Πνεύματος στον διάβολο –δηλαδή η διαστροφή της έννοιας, της αξίας και των ενεργειών του Θεού εκ μέρους του ανθρώπου), αυτή η βλασφημία δεν θα συγχωρεθεί ποτέ στους ανθρώπους αυτούς (τους υβριστές). Και εκείνος που θα πει υβριστικό λόγο εναντίον του Υιού του ανθρώπου (δηλαδή σκανδαλιζόμενος από το φαινόμενο της ανθρώπινης φύσης του) θα συγχωρεθεί, διότι υπάρχει ενδεχόμενο να μετανοήσει (θα συγχωρεθεί εφόσον μετανοήσει). Εκείνος, όμως, που θα εκστομίσει βλάσφημο λόγο κατά του Αγίου Πνεύματος (και από διεστραμμένη θέληση θα αποδίδει τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος –δηλαδή του Θεού– στον διάβολο) δεν θα λάβει άφεση (δηλαδή δεν θα συγχωρεθεί) της αμαρτίας αυτής ούτε στην παρούσα ούτε στην μέλλουσα ζωή, διότι θα έχει σκληρυνθεί πλέον η καρδιά του και θα είναι ανεπίδεκτός μετανοίας>>.
Με δυο λόγια, ποια είναι η μεγαλύτερη, βαρύτερη και ασυγχώρητη αμαρτία; Η αμφισβήτηση του Θεού, η διαστροφή του θείου θελήματος, όπως αυτό αποτυπώνεται στην ανθρώπινη κοινωνία και βιοτή δια των ενεργειών του Αγίου Πνεύματος, η βλασφημία του ονόματός Του, η σκληρότητα της καρδιάς του ανθρώπου που τον αφήνει αμετανόητο, η περιφρόνηση -και η δια λόγων και πράξεων διαστροφή εκ μέρους των ανθρώπων- για όσα διδάσκει η Αγία Γραφή και τα θεία Δόγματα και διδάγματα που αποσαφήνισαν οι Άγιες και Οικουμενικές Σύνοδοι, η δημιουργία αίρεσης και σχίσματος στην Εκκλησία.
Ο Χριστός ξεκαθάρισε ότι, <<ουκ ήλθε ίνα κρίνη τον κόσμον, αλλά ίνα σώση τον κόσμον>> (Ιωάνν. ΙΒ΄, 47), κατά την πρώτη επί γης παρουσία Του. Αλλά όσοι δεν πίστεψαν σ΄ Εκείνον, δεν θα τύχουν της θείας σωτηρίας κατά την Δευτέρα Παρουσία Του, όταν έλθη και πάλι <<κρίναι ζώντας και νεκρούς, ού της βασιλείας ουκ έσται τέλος>> (Σύμβολο της Πίστεως), διότι γνώριζαν, πλέον (μετά τον ερχομό του Χριστού) την αλήθεια και δεν την αποδέχθηκαν. <<Ο μεν πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται, ο δε απιστήσας κατακριθήσεται>> (Μαρκ. ΙΣΤ΄, 16). Επίσης, τόνισε ιδιαίτερα: <<ο μη ων μετ΄ εμού κατ΄ εμού εστί και ο μη συνάγων μετ΄ εμού σκορπίζη>> (Ματθ. ΙΒ΄, 30). <<Όποιος δεν είναι μαζί μου, είναι απέναντί μου και όποιος δεν συγκεντρώνει μαζί μου, σκορπίζει>>.
Ο Χριστός δεν ζητεί ΄΄χλιαρούς΄΄ πιστούς. Ζητεί θερμούς !
Στα ζητήματα της πίστεως, στο Δόγμα, στην ιερή παράδοση, στην μετάνοια, δεν χωρούν ΄΄μεσοβέζικες΄΄ τακτικές.
Στη σύγχρονη εποχή, ορισμένοι αμφισβητούν τα πάντα. Εμείς επισημαίνουμε την ορθή πίστη, τις αλήθειες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας και ως άλλοτε ο Τίμιος Πρόδρομος βροντοφωνάζουμε: <<μετάνοια, μετάνοια, μετάνοια, μετανοείτε>> !
Ας μην αφήσουμε την αμαρτία να κυριεύσει τη ζωή, την ψυχή και το σώμα μας.
Ας πορευτούμε τον δρόμο του Θεού, αναζητώντας Πνευματικό, να εξομολογούμαστε τακτικά και να κοινωνούμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, <<εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον>>. Και ας αναλωθούμε σε έργα αγάπης και αρετής.
Ο Θεός να μας φυλάει πάντοτε, να μην πέσουμε στη φοβερή, ασυγχώρητη αμαρτία ! <<Φοβερόν γάρ το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος>> (Εβρ. Ι΄, 31) !-
[masterslider id=”48″]
[masterslider id=”12″]
[DISPLAY_ULTIMATE_SOCIAL_ICONS]
