[DISPLAY_ULTIMATE_SOCIAL_ICONS]
[masterslider id=”28″]
Εδώ και πολλά χρόνια σχεδόν κάθε καλοκαίρι όσοι από τους συμμαθητές και συμμαθήτριες βρισκόμαστε στην Χίο συγκεντρωνόμαστε διπλές φορές και θυμόμαστε τα μαθηματικά μας χρόνια στην Εμπορική Σχολή Χίου από το 1959 έως το 1965 που τελειώσαμε και μαζί μας τελείωσε και το πηλίκιο που φορούσαμε όλοι οι μαθητές του Γυμνασίου και Λυκείου !
Πέρσυ τέτοια ακριβώς ημερομηνία 19 Αυγούστου 2019 έγινε μέσα στο Δημοτικό κήπο της Χίου στο καφέ μπαρ μία ασυνήθιστη απρόσμενη και έκτακτη συνάντηση επειδή θα έφευγε επειγόντως για την γη της επαγγελίας την Αμερική το Νικολάκι μας ο Λέκκας !
Κατά καλή μας τύχη και συγκυρία υπήρχε και η παρέα με άλλα λυκόπουλα συμμαθητές του Γυμνασίου Αρρένων της γενιάς του Δήμη Μυλωνάδη και αναφέρω μόνο το όνομα του Δήμη επειδή είναι δημόσιο πρόσωπο και καθημερινά ακούγεται από το Ραδιόφωνο της Αλήθειας με τις παρεμβάσεις επί παντός επιστητού για τα προβλήματα της Χίου !
Μακάρι να υπήρχαν και πολλοί άλλοι !
Γεγονός ευχάριστο στην περσινή συγκέντρωση για τον αποχαιρετισμό του Λέκκα ήταν και το καλοσώρισμα του ξεχασμένου Αμερικανόπουλου συμμαθητού μας Τάκη Καρδασιλάρη που εγώ τουλάχιστον είχα να τον δω από το 1965 .
Φυσιογνωμικά δεν είχε αλλάξει καθόλου μόνο λίγο στο εύρος και στο πλάτος ! Ίσως και αυτό ήταν η αιτία της κατάληξης !
Στην Αμερική φαίνεται ότι ο Τράμπ τους καλοταϊζει με χρυσά κουτάλια γι’αυτό βλέπουμε την ευδαιμονία !
Το ευχάριστο επίσης της παρέας μας ήταν και η παρουσία του φιλικού ζεύγους του Στρατηγού Ηλία Νικολαϊδη και της συζύγου του συνταξιούχου εφοριακού Αρίστης !
Ήταν ένα χαρούμενο και ευχάριστο γεγονός που ενώ ευχηθήκαμε όλοι μας να βρεθούμε ξανά και καλό χειμώνα στους ξενιτεμένους φίλους και συμμαθητές δυστυχώς η τύχη δεν το ήθελε να γίνει !
Και το θλιβερό γεγονός ακούστηκε ως κεραυνός εν αιθρία όταν ο φίλος μας Τάκης Καρδασιλάρης το χειμώνα που πέρασε και ενώ οδηγούσε το αυτοκίνητό του στην Αμερική έπαθε καρδιακό επεισόδιο και τράκαρε πάνω σε δέντρο και δυστυχώς ταξίδεψε για το μεγάλο ταξίδι στην αιωνιότητα !
Ας είναι ΑΙΩΝΙΑ η Μνήμη του και στους οκτώ συμμαθητές μας που μας έχουν αφήσει χρόνους πριν πολλά χρόνια !
Δεν πιστεύω ότι φέτος υπάρχει περίπτωση να βρεθούμε ξανά λόγω της μεγάλης πανδημίας του Κορωνοϊού και έχουν δυσκολέψει όλες οι συνθήκες συγκέντρωσης και προσέγγισης για να έρθουν από την Αμερική τα λυκόπουλα συμμαθητές μας .
Εύχομαι σε όλους Υγεία και Χαρά και να χαίρονται την οικογένεια τους με τις γλυκές μαθητικές αναμνήσεις της ωραίας εποχής !
ΑΙΩΝΙΑ η Μνήμη σ’όλους τους απόντες !
Λευτέρης Πυκνής Μαλλιάς Καλλιμασιωτης
[masterslider id=”48″]
[masterslider id=”8″]
[masterslider id=”12″]
[masterslider id=”52″]
