Ένας χρόνος που ‘ έφυγε ‘ από κοντά μας ο Κώστας Μερούσης. Φιλόλογος, παντογνώστης και Πρόεδρος του ΕΣ της βιβλιοθήκης Κοραή επί 7 έτη.
Συμμαθητής και φίλος του μεγαλύτερου αδερφού μου, έστεκε πάντοτε ανάμεσα στη φιλική – αδερφική φιγούρα των παιδικών μου χρόνων, που έμελλε αργότερα να εξελιχθεί παράλληλα και σ’ αυτήν του συναδέλφου.
Δραστήριος και οργανωτικός σε ό,τι καταπιανόταν, με μια εκλεπτυσμένη αίσθηση του χιούμορ, έδωσε πνοή και όραμα στη Βιβλιοθήκη Κοραής και όχι μόνο.
Βιάστηκε όμως να κλείσει πίσω του διακριτικά και αθόρυβα την πόρτα του χώρου και του χρόνου, της θνητής μας επανάληψης.
Αυτής που λατρεύουμε και μισούμε συνάμα.
Η απώλεια έτσι πονάει στη σιωπή της.
Και η σιωπή του Κώστα αποτελεί όντως Απώλεια…
Ο Κώστας, η Μαρία..
Και από προχθές ο Γιώργος.
Σιωπές και απώλειες.
Ξαφνικές, αμετάκλητες του χρόνου, τετελεσμένες.
Ξοδεύονται οι ψυχές;
Ποιος θα το πει..
